Η ακρίβεια δεν είναι πια συγκυριακό φαινόμενο. Είναι καθεστώς. Είναι μάστιγα. Είναι αυτό που διαλύει τα νοικοκυριά, εξοντώνει τους νέους και καταπίνει τη ζωή μας με αργό, βασανιστικό ρυθμό.
Τις τελευταίες δεκαετίες λέμε “δύσκολα τα πράγματα”. Αλλά αυτό που ζούμε σήμερα είναι ανελέητο.
– Ο βασικός μισθός εξανεμίζεται πριν μπει στο λογαριασμό.
– Τα ενοίκια θυμίζουν Μανχάταν.
– Η οικογένεια γίνεται είδος πολυτελείας.
– Οι νέοι φεύγουν. Όχι γιατί δεν αγαπούν τη χώρα, αλλά γιατί η χώρα τούς διώχνει.
– Και τα σπίτια –τα σπίτια των πατεράδων μας– τα παίρνουν τα funds και οι πλειστηριασμοί.
Ποιος ζει τελικά σε αυτή τη χώρα;
Όποιος έχει κομματικό πάσο, διασυνδέσεις και θέση δίπλα στην εξουσία. Για τους υπόλοιπους: ακρίβεια, χαράτσια και κοροϊδία.
Γιατί ναι, έχουμε και μια κυβέρνηση που:
– Υπόσχεται “μέτρα” χωρίς ουσία,
– Βγάζει επιτροπές, αλλά όχι λύσεις,
– Και τρέφει την εκλεκτή της ελίτ με δημόσιο χρήμα και αναθέσεις.
Η ακρίβεια δεν είναι απλά οικονομικό θέμα. Είναι δημογραφικό, κοινωνικό και εθνικό.
Είναι η νέα «μετανάστευση», είναι η παραίτηση από τα όνειρα, είναι το τέλος της ελπίδας.
Όταν μια χώρα δεν μπορεί να κρατήσει τους νέους της και να προστατεύσει τους γονείς τους, χάνει τον εαυτό της.
Υγεία: Από δημόσιο αγαθό… σε προσωπικό πρόβλημα
Η κατάσταση στο δημόσιο σύστημα υγείας δεν είναι απλώς προβληματική – είναι τραγική. Η υποστελέχωση, η έλλειψη πόρων, η γραφειοκρατία και η αδυναμία εξυπηρέτησης των πολιτών σε αξιοπρεπή χρόνο και με ασφαλείς όρους έχουν καταστήσει τη δημόσια υγεία αναξιόπιστη. Σήμερα, για ένα ραντεβού σε δημόσιο νοσοκομείο περιμένεις μήνες. Για εξετάσεις, παρακαλάς. Για φάρμακα, πληρώνεις. Για περίθαλψη, ελπίζεις να… μην την χρειαστείς.
Έτσι, χιλιάδες πολίτες στρέφονται στην ιδιωτική ασφάλιση υγείας για να έχουν ένα δίχτυ προστασίας για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Όμως κι εκεί, η εικόνα είναι απογοητευτική:
– Τα τελευταία χρόνια, οι αυξήσεις στα ασφάλιστρα είναι υπέρογκες και ανεξέλεγκτες.
– Πολλοί ασφαλισμένοι, ακόμη και μετά από δεκαετίες συνέπειας, αναγκάζονται να ακυρώσουν τα προγράμματά τους.
– Δεν υπάρχει πλαίσιο ελέγχου ή διαφάνειας.
– Και το κράτος; Απόν, παρατηρητής ή, χειρότερα, συνένοχος στην αδράνεια.
Η ΠΕΚΑΠ (Πανελλήνια Ένωση Καταναλωτών και Ασφαλισμένων Πολιτών) έχει καταγράψει εκατοντάδες καταγγελίες πολιτών που αδυνατούν πλέον να πληρώνουν τα συμβόλαιά τους. Συνάνθρωποί μας που νόμιζαν πως είχαν φροντίσει για την υγεία τους, βρίσκονται ξαφνικά χωρίς κάλυψη και χωρίς εναλλακτική.
Η ΠΕΚΑΠ, μαζί με την Επιτροπή Καταναλωτών του Ε.Ε.Α., έχει ήδη απευθύνει δημόσιο κάλεσμα σε κυβέρνηση, πολιτικά κόμματα και εποπτικές αρχές καταναλωτές :
👉 Δράστε τώρα. Συντονισμένα. Αποφασιστικά. Υπεύθυνα.
Χρειαζόμαστε νέο πλαίσιο, διαφάνεια, έλεγχο στις αυξήσεις, εγγυήσεις για τους πολίτες.
Η Υγεία δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ανθρώπινο δικαίωμα.
Αν δεν υπάρξει άμεση παρέμβαση, δεν μιλάμε πια για κοινωνική κρίση.
Μιλάμε για προδιαγεγραμμένη καταστροφή.
Η Επιτροπή Καταναλωτών του Ε.Ε.Α. σας καλεί σε εγρήγορση!
Δεν δεχόμαστε άλλο το ρόλο του “καλού πελάτη” που πληρώνει παντού χωρίς να μιλά.
Δεν ανεχόμαστε τις παράνομες εκπτώσεις, τα ψεύτικα καλάθια, την αισχροκέρδεια στα ράφια και τις δήθεν “εκπτώσεις” που είναι αύξηση με φιόγκο.
Καλούμε τους πολίτες να καταγγέλλουν, να διεκδικούν, να ΜΗΝ συμβιβάζονται.
Ήρθε η ώρα να σπάσουμε το φόβο και τη σιωπή.
Ήρθε η ώρα να καταλάβουμε ότι
καταναλωτής δεν σημαίνει πρόβατο. Σημαίνει δύναμη.
Στηρίζουμε το μποϊκοτάζ στην κατανάλωση,
Συμμετέχουμε σε δράσεις,
Απαιτούμε ελέγχους, διαφάνεια και δικαιοσύνη.
Η Ελλάδα αξίζει καλύτερα.
Και η φωνή μας, αν ενωθεί, μπορεί να γίνει κραυγή.
Όχι άλλη σιωπηλή αποδοχή.
Όχι άλλο “δεν αλλάζει τίποτα”.
Αλλάζει, όταν ΕΜΕΙΣ το απαιτήσουμε.
Η Επιτροπή Καταναλωτών του Ε.Ε.Α. και η Π.Ε.Κ.Α.Π είναι εδώ.
Για να μη μένει κανείς μόνος.
Για να σηκώσουμε το ανάστημά μας, επιτέλους.
Bασίλης Μουντάκης
Πρόεδρος Π.Ε.Κ.Α.Π
και Πρόεδρος Επιτροπής Καταναλωτών Ε.Ε.Α