Είναι πραγματικά αναγκαίο το κράτος να προσφέρει εκπτώσεις για την ασφάλεια του
σπιτιού; Ορισμένοι θα υποστήριζαν ότι ναι, υποστηρίζοντας πως η προστασία της
ιδιοκτησίας είναι ευθύνη του κράτους. Ωστόσο, μια τέτοια σκοπιά αγνοεί την ατομική
ευθύνη και προάγει μια κουλτούρα εξάρτησης που αδυνατεί να σταθεροποιήσει μια
κοινωνία.
Η ασφάλεια του σπιτιού είναι κυρίως υποχρέωση του ιδιοκτήτη. Από το να επενδύει
σε προηγμένα συστήματα ασφαλείας έως το να διατηρεί τον χώρο του, ο κάθε
πολίτης έχει τον ρόλο του στη διασφάλιση της ακεραιότητας του περιβάλλοντός του.
Η απαίτηση για εκπτώσεις αποδεικνύεται ως ένας επιπλέον τρόπος να μετατοπίζεται
η ευθύνη από τον ατομικό στον δημόσιο τομέα.
Επιπλέον, η πρόταση για κρατικές εκπτώσεις στην ασφάλεια του σπιτιού αγνοεί την
ανάγκη για δικαιοσύνη και ισονομία. Γιατί να πρέπει οι φορολογούμενοι που δεν
κατέχουν σπίτι να επωμιστούν το βάρος της επιδότησης των ιδιοκτητών σε
περίπτωση ζημίας; Αυτό δεν είναι μόνο άδικο αλλά και αντίθετο προς την αρχή της
ισονομίας.
Ας μην ξεχνάμε ότι η κατοικία αποτελεί επένδυση, και με κάθε επένδυση υπάρχει ένα
επίπεδο κινδύνου. Αν ένας ιδιοκτήτης επιλέγει να μην επενδύσει σε ασφάλεια, είναι
δίκαιο να πληρώσει το κόστος της αδιαφορίας του. Η απαίτηση για κρατική
εκπτωτική πολιτική αντιτίθεται στη φύση της αγοράς και ενθαρρύνει ανεύθυνη
συμπεριφορά.
ΦΩΤΙΆ
Τέλος, η προώθηση μιας πολιτικής εκπτώσεων στην ασφάλεια του σπιτιού προσθέτει
ένα ακόμη επίπεδο γραφειοκρατίας και γεννά ανεπιθύμητη ταλαιπωρία
Συνοψίζοντας, οι όποιες κρατικές εκπτώσεις στην ασφάλεια του σπιτιού είναι όχι
μόνο άδικη, αλλά και αντιπαραγωγική. Αντί να ενθαρρύνουμε την εξάρτηση από το
κράτος, πρέπει να επιδιώξουμε την ενίσχυση της ατομικής ευθύνης και της
ελεύθερης αγοράς. Αυτή είναι η μόνη οδός προς μια υγιή και ανθηρή κοινωνία.
Γεώργιος Α. Αντωνίου
Πιστοποιημένος Ασφαλιστικός Πράκτορας
Ισόβιο μέλος Limra International
