Πριν λίγες μέρες αναγκάστηκα.να μεταβώ στη Τράπεζα όπου διατηρώ 3 λογαριασμούς για να φτιάξω ακόμα έναν ”Εμπορικό λογαριασμό ”διότι είμαι υποχρεωμένος όπως όλοι οι Ελεύθεροι Επαγγελματίες ”πολιορκημένοι επαγγελματίες ” θα έλεγα καλύτερα, ώστε αυτό ο λογαριασμός να συνδεθεί με το IRIS
Στην είσοδο ήταν μια υπάλληλος όρθια με ένα laptop και προσπαθούσε να πουλήσει σε κάποιον ηλικιωμένο άντρα μια Ασφάλεια κατοικίας.
Άλλος ένας κύριος καθόταν στο διπλανό καναπέ και περίμενε και αυτός να εξυπηρετηθεί.
Στο ταμείο μια κοπέλα χωρίς κόσμο , περίμενε υπομονετικά .
Υπήρχαν ακόμα 4 κλειστά γραφεία με τζάμι όπου μέσα ήταν ένα στρογγυλό τραπέζι με δύο καρέκλες εκ των οποίων στα δύο υπήρχε υπάλληλος με έναν πελάτη και εξυπηρετούσε ανάλογα.
Επειδή στα άλλα 2 γραφεία δεν υπήρχε πελάτης , οι υπάλληλοι μίλαγαν στο τηλέφωνο , μάλλον για να περάσει η ώρα
Εγώ ως άνθρωπος δε μπορώ να κάτσω φρόνιμος ,ούτε παλουκωμένος σε μια πολυθρόνα άρχισα να περιφέρομαι στο κατάστημα της Τράπεζας και να παρατηρώ τα πάντα .
Να σημειωθεί εδώ ότι το συγκεκριμένο κατάστημα της Τράπεζας το είχα επισκεφθεί πριν 6 μήνες για να υπογράψω κάτι έγγραφα για να πάρω pos ( πάλι μας υποχρεώνει η πολιτεία να βάλουμε) και ήταν αγνώριστο.
Έχει γίνει ριζική ανακαίνιση ,λες και μπαίνεις σε υπερπολυτελές ξενοδοχείο ή ακριβή μπουτίκ του Κολωνακίου.
Με ποιανού τα λεφτά άραγε , σκεφτόμουν ..
Να σημειωθεί ότι και τότε για να πάρω τελικά το pos πήγα 2 φορές και μετά από τσακωμούς και έντονες κουβέντες με τη διευθύντρια,μετά από αρκετά μέιλ υπενθυμίσεων,μετά από πολλά τηλεφωνήματα του γραφείου μου προς τη τράπεζα, μια απίστευτη γραφειοκρατία και δεκάδες ώρες χαμένες το pos ήρθε σε ….3 μήνες πάλι καλά που ήρθε!
Βλέποντας λοιπόν τις αλλαγές έκανα αρκετές βόλτες εντός του καταστήματος για να περάσει η ώρα ,να καλμάρουν τα νεύρα μου και να με βλέπουν ιδιαίτερα οι δύο κυρίες ,μπας και φιλοτιμηθούν να με εξυπηρετήσουν κάποια στιγμή.
Η μία υπάλληλος είχε πιάσει ψιλή κουβέντα περί ανέμων και υδάτων , διακοπές θάλασσα κτλ, η άλλη έλεγε για κάποιο λογαριασμό οι άλλες συνέχιζαν το τηλέφωνο με πολύ οικεία κουβέντα , χαμόγελο και ψηλό τουπέ( που λένε στο χωρίομου )
”Είμαι κόρη ναυάρχου μιλάτε μου στο πληθυντικό ενα πράμα )
Μετά από λίγο ήρθε άλλος ένας κύριος πήγε στο ταμείο και ζήτησε να κάνει ανάληψη μετρητών.
Του λέει η υπάλληλος πηγαίνετε στο μηχάνημα να κάνετε ανάληψη.
Λέει αυτός δε ξέρω.
Του απαντά : Δε μπορώ να εξυπηρετήσω , περίμενε εκεί του απαντά και όταν ελευθερωθεί κάποιος υπάλληλος θα σας εξυπηρετήσει.
Μετά από λίγη ώρα ήρθε μια άλλη υπάλληλος και τον βοήθησε να κάνει ανάληψη.
Ρωτώ εγώ: Εμενα θα με εξυπηρετήσει κανείς?
Διακόπτει τη πώληση η κυρία και μου λέει :Πείτε μου τι θέλετε.
Θέλω να συνδεθώ με το iris .
Ωραία μου λέει μπορείτε να το κάνετε μόνος σας
Της απαντώ: Προσπάθησα αλλά δε τα κατάφερα παρότι έχω 3 λογαριασμούς, για αυτό το λόγο ήρθα εδώ.
Μου λέει :Πείτε μου το ΑφΜ το λέω και μου απαντά :
Ναι δεν έχετε Εμπορικό λογαριασμό και για αυτό το λόγο δε μπορείτε , πρέπει να φτιάξουμε έναν.
Οκ λέω φτιάξτε μου ένα τέτοιον , εμπορικό λογαριασμό , αφου δε γίνεται αλλιώς .
Δε μπορώ μου απαντά, πρέπει να κλείσετε νέο ραντεβού να έρθετε από εδώ να τον ανοίξουμε .
Οκ λέω κλείστε μου ραντεβού .
Δεν έχω ραντεβού εγώ αυτήν την εβδομάδα.
Την επόμενη έχετε κάποιο ραντεβού , ρωτώ με ηρεμία.
Ούτε την επόμενη , ρωτήστε τις άλλες συναδέλφους μήπως υπάρχει κάποιο κενό.
Πάω στη πρώτη κυρία …Συγνώμη να διακόψω τη συζήτηση ( είχαν πιάσει κουβέντα για τα παιδιά τους τώρα)να ρωτήσω κάτι?
Πείτε μου απαντά :
Θέλω ένα ραντεβού για ένα λογαριασμό να συνδεθώ με το iris .
Μου απαντά κάντε μόνος σας ,από το ebakin.
Προσπάθησα αλλά δε κα κατάφερα.παροτι έχω 3 λογαριασμούς .
Δώστε μου το ΑφΜ
Το δίνω μου λέει: Ναι δεν έχετε Εμπορικό λογαριασμό .
Γιατί δε μπορούμε να τον συνδέσουμε με κάποιον από αυτούς τους τρεις πουέχω?
Όχι μου λέει:
Γιατί ρωτώ ποιος νόμος το λέει ότι πρέπει να φτιάξω άλλον έναν?
Δε ξέρω τι λέει το νόμος , μου απαντά:
Η τράπεζά μας θέλει ΕΜΠΟΡΙΚΌ λογαριασμό για να συνδεθεί με το IRIS.
Οκ λέω φτιάξτε μου ,θα σας περιμένω να τελειώσετε με το κύριο,εκτός αν κάποιος άλλος υπάλληλος μπορεί να με εξυπηρετήσει νωρίτερα , να μη περιμένω τζάμπα και άφησα όλες μου τις δουλειές .
Θα χρειαστεί να κλείσετε ραντεβού και να έχετε μαζί σας τη ταυτότητα και την έναρξη εργασιών.
Οκ ταυτότητα έχω σε 5 λεπτά θα έχω στο μέιλ μου και στο μέιλ σας την έναρξη εργασιών
Παίρνω τώρα το.λογιστη μου
Πραγματικά πήρα το λογιστή μου λέει τη στέλνω τώρα [ως ελεύθερος ”πολιορκημένος ” επαγγελματίας και αυτός κατανοεί πλήρως , χωρίς πολλές κουβέντες )
Όντως την έστειλε σε δύο λεπτά στο μέιλ μου .
Της απαντώ είναι έτοιμος να περιμένω?
Δε μπορώ κύριε…
Οκ λέω πότε μπορείτε να μου κλείσετε ραντεβού?
Δεν έχω τίποτα αυτήν την εβδομάδα…
Δείτε την επόμενη εβδομάδα …
Ούτε τη Δευτέρα έχω , ούτε τη Τρίτη είναι όλα κλεισμένα και η προθεσμία κλείνει τη Δευτέρα μου απαντά με μια απάθεια…
Δε πειράζει απαντώ ,ας κλείνει η προθεσμία , κλείστε μου ραντεβού τη Τρίτη τη Τετάρτη τη Καθαρά Δευτέρα ,τη Μεγάλη Τετάρτη κανένα πρόβλημα.
Ξαναλέω στο κύριο που “εξυπηρετούσε”συγνώμη που διακόπτω τη συζήτηση σας.
Ακούει τις φωνές μου και έρχεται μια κυρία ( μάλλον η διευθύντρια) κρατώντας στο χέρι ένα λάπτοπ και τουπέ…
Τι θέλετε κύριε και φωνάζετε?
Θα σας πω και σε σας,αν και το.λεω τρίτη φορά το ίδιο πράγμα…
Της εξηγώ , άλλη μια φορά το πόνο μου….
Οκ μου λέει περιμένετε λίγο.!
Πόσο λίγο ? τη ξαναρωτώ
Λίγο μου απαντά:
Ωραία λέω , το λίγο για εσάς πόσο είναι 10 λεπτά,1 ώρα τρεις ώρες ?έχασα τη μέρα μου σήμερα
Είναι εδώ σήμερα πάνω από μία ώρα
Έχω ακούσει εδώ τους συναδέλφους σας,η μια στο ταμείο δεν εξυπηρετεί τον ηλικιωμένο να κάνει ανάληψη , λεγοντάς του κάνε μόνος σου ,η άλλη προσπαθεί να πουλήσει μια ασφάλεια και το τι λέει στον κατακτημένο πελάτη δε λέγεται ( για αυτή τη πώληση θα γράψω άλλο άρθρο,θα πέσει πολύ γέλιο και κλάμα)
Η άλλη κυρία απέναντι έχει πιάσει κουβέντα με τη μάνα της η τη γιαγιά της για το φαγητό,η κυρία εδώ συζητάνε για τα παιδιά τους
Δε πειράζει κατάλαβα φεύγω και πάω να γράψω ένα μέιλ με όλα αυτά στη διοίκηση και θα κλείσω όλους μου τους λογαριασμούς ατομικούς και εταιρικούς αύριο κιόλας
Φεύγω και μέχρι να βγω από τη πόρτα έρχεται η κυρία που δεν είχε ραντεβού ούτε αυτήν ούτε την αλλη εβδομάδα….
”Κύριε Μουντάκη μη φεύγετε σας παρακαλώ μπορείτε να έρθετε αύριο στις 12 ?
Να έρθω αλλά να ξέρω πόση ώρα με χρειάζεστε?
Περίπου 5 λεπτά μου απαντά!!!
Είμαι καλό παιδί και σέβομαι τις γυναίκες αν ήταν άντρας θα του έδινα 2,3 τρεις “ευχές””
Πήγα την επόμενη.
Πραγματικά έκανα ακριβώς 5 λεπτά
Έριξα μια γρήγορη ματιά στο κατάστημα η μία στις 4 εξυπηρετούσε κόσμο , οι άλλες τα γνωστά …
Η κυρία στη είσοδο με χαμόγελο περίμενε μήπως μπει κάποιο” θύμα ” να πούλησει κάποια ασφάλεια μετο μοναδικό τρόπο που μόνο στη τράπεζα μπορείς να τα δεις και να τα ακούσεις αυτά..
Μου χαμογέλασε και με προσφώνησε καλώς ήρθατε κύριε Μουντάκη ,πως είστε?
( Αναρωτιόμαστε γατί αυτή η ευγένεια; Όταν γράψω το άρθρο της χθεσινής μας κουβέντας θα καταλάβετε)
Γράφοντας αυτό το άρθρο μου ήρθε στο μυαλό αυτή η ιστορία με το κρεωπώλη και το τραπεζίτη που έχει γίνει viral στο διαδίκτυο.
Βάζω εδώ τη προσωπική μου περιπέτεια μια να καταλάβουμε όλοι οι επαγγελματίες και όχι μόνο πως φέρονται οι τράπεζες και να παίρνουμε μαθήματα.
Ευτυχώς που δε τους είχα ανάγκη για κανένα δάνειο , κανένα μπλόκ επιταγών γιατί μπορεί να μου έπερναν κανένα σπίτι ,χωράφι και αν δεν είχα κανένα… ”νεφρό ”
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά
Αρκεί να μην μένουμε απαθής,μην υποκίπτουμε σε εκβιασμους , να αντιδρούμε ,να επικοινωνούμε ,να διεκδικούμε το δίκιο μας
Ειδικά η ιστορία με τις τράπεζες ,με τους εκβιασμούς τους ,τμε τις μεγάλες προμήθειες,τη ”νομιμη ”τοκογλυφία την εξάρτηση δε πάει άλλο ,αρκετά μας ήπιαν το αίμα …
Όλοι μαζί μπορούμε αρκεί να μην δεχόμαστε να μας υποτιμούν ,να μας κοροϊδεύουν ή να μας εκμεταλλεύονται.
Βασίλης Μουντάκης
Ενεργός Ασφαλιστής
