Μπράβο στον Ιωάννη Νικηφόρο — και καμπανάκι προς την Πολιτεία

Διαβάζοντας το άρθρο του Ιωάννη Νικηφόρου στο themakritis.gr με τίτλο
 «Διασταυρώσεις: Τους τσάκωσαν με τη γίδα στην πλάτη κι ακόμη σφυρίζουν αδιάφορα»,
θέλω να πω ένα μεγάλο μπράβο.

Με ευθύτητα και θάρρος, λέει τα πράγματα όπως είναι.
Χωρίς φιοριτούρες, χωρίς στρογγυλέματα.
Αποκαλύπτει μια πραγματικότητα που όλοι γνωρίζουμε αλλά λίγοι λένε δυνατά:
ότι η ανοχή της Πολιτείας έχει γίνει κανονικότητα, κι ότι η παραβατικότητα αντιμετωπίζεται πια ως “δικαίωμα”.

 Η ουσία του άρθρου

Ο συνάδελφος περιγράφει με σαφήνεια πως οι διασταυρώσεις για τα ανασφάλιστα οχήματα και τα ανεξόφλητα τέλη αποκάλυψαν χιλιάδες περιπτώσεις παραβατικότητας — κι όμως, αντί να υπάρξει εφαρμογή του νόμου, επικράτησε το γνωστό “ας το δούμε μετά”.
Και σωστά σημειώνει ότι όσοι παρανομούν δεν είναι “έξυπνοι”, αλλά ανεύθυνοι.
Κι όσοι το ανέχονται — απλώς συντηρούν την αδικία.

 Συμφωνώ απόλυτα

Δεν μπορεί να χτίζεται κοινωνία νομιμότητας με “εκπτώσεις”,
ούτε αγορά εμπιστοσύνης με “κουτοπονηριές”.

Όταν το κράτος στέλνει λάθος μηνύματα, ο πολίτης μαθαίνει να λειτουργεί λάθος.
Όταν οι έλεγχοι είναι αποσπασματικοί,
όταν τα πρόστιμα εξαγγέλλονται αλλά δεν εφαρμόζονται,
όταν οι “επιλεκτικές ανοχές” γίνονται πολιτική,
τότε δεν έχουμε κράτος δικαίου — έχουμε κράτος εξυπηρέτησης συμφερόντων.

Η Πολιτεία φταίει, και μάλιστα πρωτίστως.
Γιατί αυτή έστησε ένα σύστημα που λειτουργεί “στο περίπου”.
Γιατί αυτή κλείνει το μάτι στην παραβατικότητα, αντί να επιβραβεύει τη συνέπεια.
Γιατί αυτή “θυμάται” τη νομιμότητα μόνο όταν τη συμφέρει πολιτικά.

Όταν αφήνεις τους συνεπείς να νιώθουν κορόιδα
και τους ασυνεπείς να νιώθουν έξυπνοι,
μην απορείς που κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν.

 Το συμπέρασμα

Η κρίση εμπιστοσύνης και η κρίση ασυδοσίας δεν γεννήθηκαν τυχαία.
Είναι προϊόν πολιτικής αδράνειας και επιλεκτικής αυθαιρεσίας.
Τις δημιούργησε η ίδια η Πολιτεία — με την αναβλητικότητα, την ανοχή και την υποκρισία της.

Αν δεν υπάρξει συνέπεια, δικαιοσύνη και εφαρμογή του νόμου για όλους,
η εμπιστοσύνη δεν θα επιστρέψει ποτέ.
Γιατί η εμπιστοσύνη δεν οικοδομείται με δηλώσεις — αλλά με πράξεις.

• Όταν το κράτος σφυρίζει αδιάφορα, η ανομία κάνει πάρτι.
• Η εμπιστοσύνη δεν αγοράζεται — κερδίζεται με συνέπεια.
•  Πρόστιμα στους παραβάτες, σεβασμός στους συνεπείς.
• Η κρίση εμπιστοσύνης έχει δημιουργό — και λέγεται Πολιτεία.
•  Η ασφάλιση δεν είναι πολυτέλεια, είναι υποχρέωση.
•  Όσο ανέχονται την ασυδοσία, τόσο θα μεγαλώνει η αδικία

Μπράβο λοιπόν στον Ιωάννη Νικηφόρο για την καθαρή, θαρραλέα και υπεύθυνη τοποθέτηση.
Τέτοια άρθρα αξίζουν προβολή,
γιατί είναι φωνές αλήθειας μέσα σ’ ένα περιβάλλον υποκρισίας.

Η πραγματικότητα είναι απλή:
Η κρίση εμπιστοσύνης έχει ονοματεπώνυμο — και λέγεται Πολιτεία.
Ήρθε η ώρα να το παραδεχθούμε και να το αλλάξουμε.

Bασίλης Μουντάκης

Ενεργός Ασφαλιστής