
”’Στην ελληνική ασφαλιστική αγορά έχει στηθεί ένα “παιχνίδι” που θυμίζει αγώνα δρόμου με δύο αφετηρίες: από τη μία οι τράπεζες και οι πλατφόρμες, οπλισμένες με δεδομένα, επιρροή και αντοχές γίγαντα· από την άλλη οι επαγγελματίες διαμεσολαβητές, που καλούνται να τρέξουν δεμένοι χειροπόδαρα από κανόνες, ελέγχους και περιορισμούς που οι μεγάλοι παίκτες σπάνια αγγίζουν.
Και το ονομάζουμε “ανταγωνισμό”. Μα δεν είναι ανταγωνισμός—είναι στρέβλωση. Είναι μια αγορά όπου ο πελάτης «καθοδηγείται», η ασφάλιση μετατρέπεται σε προϊόν πάρε-δώσε και η ποιότητα θυσιάζεται στον βωμό του γρήγορου κλικ και της εύκολης πώλησης.
Αν συνεχίσουμε έτσι, το τίμημα δεν θα το πληρώσουν μόνο οι διαμεσολαβητές· θα το πληρώσει ο ίδιος ο ασφαλισμένος, που θα νομίζει ότι αγόρασε προστασία… μέχρι τη στιγμή που θα τη χρειαστεί και δεν θα τη βρει. ”’




