Η υπόθεση του Βασίλη Μπισμπίκη έχει πάρει τεράστια διάσταση στα ΜΜΕ και στα social media. Κυκλοφορούν πληροφορίες για ζημιές πολλών χιλιάδων ευρώ, για πιθανή εγκατάλειψη του σημείου, για αντιδράσεις κατοίκων της περιοχής, ακόμα και για το εάν ο ίδιος θα βρεθεί αντιμέτωπος με βαρύτερες κατηγορίες. Σε ένα τέτοιο γεγονός, το ενδιαφέρον δεν περιορίζεται μόνο στο lifestyle ή στο ποινικό σκέλος· υπάρχει και ένα σοβαρό ασφαλιστικό υπόβαθρο που αξίζει να αναλυθεί.
Τι ισχύει ασφαλιστικά
Σύμφωνα με τα δεδομένα:
Το όχημα του οδηγού ήταν ασφαλισμένο μέσω Leasing σε μεγάλη ασφαλιστική εταιρεία.
Οι ζημιές αφορούν σταθμευμένα οχήματα χωρίς οδηγούς μέσα, άρα μιλάμε για υλικές ζημιές και όχι για σωματικές βλάβες.
Η ασφαλιστική εταιρεία του υπαίτιου οδηγού υποχρεούται να αποζημιώσει τους παθόντες (τους τρίτους).
Αν δεν είχε εμφανιστεί ποτέ ο οδηγός και είχαμε «εγκατάλειψη», τότε οι ζημιωθέντες δεν θα μπορούσαν να στραφούν στο Επικουρικό Κεφάλαιο, καθώς αυτό αποζημιώνει μόνο σωματικές βλάβες ή θανάτους από άγνωστα ή ανασφάλιστα οχήματα — όχι υλικές ζημιές.
Συνεπώς, το ασφαλιστικό τοπίο είναι καθαρό: οι ζημιές θα καλυφθούν από την ασφαλιστική του οχήματος, ανεξαρτήτως του ποινικού φακέλου. Ωστόσο, αν τελικά ο οδηγός κατηγορηθεί για κακούργημα, τότε ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο: η ασφαλιστική μπορεί να στραφεί εναντίον του (δικαίωμα αναγωγής) και να απαιτήσει να της επιστρέψει το ποσό που θα καταβάλει για τις αποζημιώσεις. Δηλαδή, οι τρίτοι θα καλυφθούν, αλλά το βάρος θα γυρίσει πίσω στον ίδιο.
Το ευρύτερο μήνυμα
Το περιστατικό αναδεικνύει δύο μεγάλες αλήθειες:
1. Η ασφάλιση λειτουργεί – προστατεύει τον πολίτη που υπέστη ζημιά, ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται απέναντι.
2. Η ευθύνη του οδηγού παραμένει προσωπική – κανείς δεν γλιτώνει όταν οι πράξεις του ξεπερνούν τα όρια του νόμου.
Η περίπτωση Μπισμπίκη δεν είναι μόνο «θέμα των media». Είναι μια καθαρή υπενθύμιση ότι το τιμόνι δεν είναι παιχνίδι, ότι η ασφάλιση δεν είναι πολυτέλεια, αλλά υποχρέωση και προστασία. Και κυρίως ότι, αργά ή γρήγορα, οι λογαριασμοί της ζωής —είτε οικονομικοί είτε ηθικοί— έρχονται πίσω στον υπαίτιο.
Γιατί η ασφαλιστική θα πληρώσει τους τρίτους, αλλά το τίμημα των πράξεων, σε ποινικό και οικονομικό επίπεδο, θα το σηκώσει ο ίδιος.
Να θυμάστε
1. Οι τρίτοι αποζημιώνονται, αλλά ο υπαίτιος δεν ξεφεύγει από το κόστος.
2. Η ασφάλιση προστατεύει τα θύματα, η ευθύνη βαραίνει τον οδηγό.
3. Η επικαιρότητα το έκανε είδηση – η ασφάλιση το κάνει μάθημα.
4. Η κάλυψη υπάρχει για όλους, αλλά η ευθύνη επιστρέφει σε εκείνον που φταίει.
