Ο χρυσός «χορεύει» στον ρυθμό της αβεβαιότητας
Με τα 2.000 δολάρια ανά ουγκιά φλερτάρουν οι τιμές του χρυσού, καθώς η αβεβαιότητα κυριαρχεί στις αγορές, αλλά και στη γεωπολιτική σκηνή.
Σε σύγκριση με την περασμένη εβδομάδα η τιμή του χρυσού αυξήθηκε κατά 1,74%, και 2,65% σε σχέση με έναν μήνα πριν. «Οι τιμές του χρυσού θα μπορούσαν σύντομα να αυξηθούν στα 2.200 δολάρια η ουγκιά», εκτιμά ο Τζον Ινγκ, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Maison Placements Canada.
Το πολύτιμο μέταλλο φαίνεται να επωφελείται από την τρέχουσα αδυναμία του δολαρίου, αλλά και την πτώση των αποδόσεων των 10ετών κρατικών ομολόγων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο δείκτης του δολαρίου βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων δυόμισι μηνών και το ίδιο ισχύει και για την απόδοση των 10ετών ομολόγων. «Η νομισματική πολιτική των κεντρικών τραπεζών επηρεάζει επίσης τις τιμές του χρυσού», τονίζει στη «Ναυτεμπορική» Ευρωπαίος ειδικός. «Με τον πληθωρισμό να υποχωρεί σε πολλές χώρες, όπως στις ΗΠΑ, μειώνεται η πίεση στις κεντρικές τράπεζες και αναμένεται πλέον ανατροπή στα επιτόκια. Μείωση των επιτοκίων θα ασκήσει πίεση στις αποδόσεις των ομολόγων, κάτι που με τη σειρά του θα ενισχύσει την τιμή του χρυσού».
«Ο ήχος του κανονιού»
Ο χρυσός παραμένει άλλωστε το ασφαλές καταφύγιο σε περιόδους αβεβαιότητας, όταν μάλιστα συνδυάζονται με γεωπολιτικές συγκρούσεις σε ευαίσθητες περιοχές, όπως στη Μέση Ανατολή, με τον συνεχιζόμενο πόλεμο Ισραήλ – Χαμάς. Από τις 7 Οκτωβρίου, που ξέσπασε ο πόλεμος, η τιμή του κίτρινου μετάλλου έχει ανατιμηθεί κατά 10% σε δολάρια. «Ο χρυσός αντιδρά στον ήχο του κανονιού» λέει ο Ζαν Φρανσουά Φορ, ειδικός στα πολύτιμα μέταλλα στην Aucoffre.
Σύμφωνα με τον Νιτές Σαχ, επικεφαλής του τμήματος εμπορευμάτων στη WisdomTree, «όταν ο Δείκτης Γεωπολιτικού Κινδύνου (GPR) αυξηθεί κατά 1 τυπική μονάδα πάνω από τον ιστορικό του μέσο όρο (δείχνοντας αυξανόμενη γεωπολιτική ένταση), ο χρυσός αυξάνεται κατά 9% από έτος σε έτος, κατά μέσο όρο».
Τι ξέρουν οι Ολλανδοί;
Στο πλαίσιο αυτό, δεν προκάλεσε μεγάλη έκπληξη η ανακοίνωση της Κεντρικής Τράπεζας της Ολλανδίας (DNB) για μαζική αύξηση των αποθεμάτων της σε χρυσό.
Τι ξέρουν οι Ολλανδοί που δεν ξέρουμε εμείς; Έμμεσα, άλλωστε, η DNB ενθαρρύνει τους Ολλανδούς να επενδύσουν σε χρυσό για να προστατευτούν από οικονομικούς κλυδωνισμούς. Πάντα υπάρχουν εικασίες ότι οι μαζικές αγορές χρυσού από διάφορες κεντρικές τράπεζες γίνονται για να προστατευτούν από μια πιθανή παγκόσμια κρίση. Η Κίνα και η Ινδία, για παράδειγμα, έχουν επίσης αυξήσει σημαντικά τα αποθέματά τους σε χρυσό τους τελευταίους μήνες. Πριν από μερικές εβδομάδες, ο Μαρκ Βάλεκ, ανώτερος συνεργάτης της εταιρείας επενδυτικών συμβουλών Incrementum του Λιχτενστάιν, εκτίμησε ότι η τιμή του χρυσού θα εκτοξευτεί ακόμη και στα 4.800 δολάρια έως το 2030. «Στην πορεία αυτή, το κίτρινο μέταλλο ενδέχεται να καταγράψει νέα ιστορικά υψηλά από την επόμενη χρονιά, σκαρφαλώνοντας στα 2.500 δολάρια η ουγκιά, το 2025».
Τέσσερα σενάρια
Ο Νουριέλ Ρουμπινί, καθηγητής Οικονομικών στο Stern School of Business του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, λέει πως υπάρχουν τέσσερα γεωπολιτικά σενάρια για την παγκόσμια οικονομία και τις αγορές, που μπορεί να επηρεάσουν και τις τιμές του χρυσού: Ένας περιορισμένος πόλεμος, επίτευξη ειρήνης και σταθερότητας, κλιμάκωση με τη Χεζμπολάχ και το Ιράν, και, τέλος, αλλαγή καθεστώτος στην Τεχεράνη.
Στο πρώτο σενάριο, ο αντίκτυπος στην οικονομία και την αγορά χρυσού θα είναι μικρός. Στο σενάριο της ειρήνης, θα υπάρξουν προφανώς πολύ θετικές οικονομικές επιπτώσεις, τόσο σε περιφερειακό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στο τρίτο σενάριο της περιφερειακής κλιμάκωσης με εμπλοκή της Χεζμπολάχ και του Ιράν σε έναν ολομέτωπο πόλεμο, θα πυροδοτούνταν μια πετρελαϊκή κρίση σαν της δεκαετίας του 1970, ακολουθούμενη από παγκόσμιο στασιμοπληθωρισμό, κατακόρυφη πτώση των χρηματιστηρίων και μεγάλη σπουδή για ασφαλή περιουσιακά στοιχεία όπως ο χρυσός.
Στο τέταρτο σενάριο, αν υπάρξει αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν, θα εξακολουθούσε να υπάρχει μια σοβαρή παγκόσμια ύφεση σε συνδυασμό με υψηλό πληθωρισμό και οικονομική στασιμότητα, αλλά θα δημιουργούνταν οι προϋποθέσεις για μεγαλύτερη σταθερότητα και ισχυρότερη ανάπτυξη στη Μέση Ανατολή.