ΑΘΛΗΤΙΚΑΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗκοινωνικάΜΠΑΣΚΕΤΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ
Ύμνος στον Νίκο Γκάλη
Δεν ήταν παίκτης. Ήταν φλόγα. Η γενιά μου μεγάλωσε μαζί του...

Η γενιά μου είχε την τύχη να μεγαλώσει μαζί του.
Μεγαλώσαμε με τα μαγικά του. Με εκείνες τις κινήσεις που έμοιαζαν εξωγήινες, αλλά ήταν πέρα για πέρα ελληνικές.
Μας έμαθε να αγαπάμε το μπάσκετ, να αγαπάμε την ομάδα, να αγαπάμε το πάθος και την υπέρβαση.
Κι ας έπαιζε στον Άρη.
Τον αγαπούσαμε όλοι. Από την Αθήνα μέχρι την Κρήτη, από το Καρπενήσι μέχρι την Ξάνθη.
Τον χειροκροτήσαμε, τον αποθεώσαμε, τον αγαπήσαμε σαν δικό μας.
Ήταν ο Νίκος όλων των Ελλήνων.
Έβαλε το ελληνικό μπάσκετ στον παγκόσμιο χάρτη.
Έκανε την Ελλάδα μπασκετικό έθνος και το άθλημα εθνική μας υπόθεση.
Τον θαύμασαν οι Ευρωπαίοι, τον υποκλίθηκαν οι αντίπαλοι, τον λάτρεψαν οι συμπαίκτες του.
Προσωπικά είχα την τιμή να τον γνωρίσω.
Συναντηθήκαμε δύο φορές, μιλήσαμε αρκετές στο τηλέφωνο.
Είναι ένας άνθρωπος που δεν αγαπά τις δημόσιες σχέσεις.
Ήσυχος, ταπεινός, ιδιαίτερος. Μιλήσαμε αληθινά, ανθρώπινα.
Είπαμε πράγματα που δεν έχουν ακουστεί δημόσια – και έτσι θα παραμείνουν.
Το μόνο που μπορώ να πω, είναι ότι είναι ακριβώς όπως τον ονειρεύτηκες.

Ένας θρύλος που δεν χρειάστηκε ποτέ να πει πολλά.
Το είπε η μπάλα, το είπε το παρκέ, το είπε όλη η Ελλάδα.
Γιατί ο Νίκος Γκάλης δεν ήταν απλώς ένας παίκτης.
Ήταν η σπίθα που άναψε το φως.
Ήταν ο θεός που κατέβηκε για λίγο στη Γη… και φόρεσε το νούμερο 6.
«Ο Θεός που αγαπήσαμε όλοι»
«Νίκος Γκάλη – Ο ύμνος μιας γενιάς»
«Χρόνια πολλά στον μύθο που μας έκανε να αγαπήσουμε το μπάσκετ»
Με αφορμή τα γενέθλιά του, του εύχομαι χρόνια πολλά με υγεία!
Αναδημοσιεύω παρακάτω ένα από τα ωραιότερα κείμενα που γράφτηκαν ποτέ για τον Νίκο Γκάλη, από τον #Vaterlo.
Μια κατάθεση ψυχής που αξίζει να τη διαβάσει κάθε παλιός και νέος φίλαθλος.
Απολαύστε το κείμενο…
Τον αποκάλεσαν «Θεό του μπάσκετ», «γκάνγκστερ», «Nick the Greek» αλλά η ουσία είναι ότι ο Νίκος Γκάλης άλλαξε το μπάσκετ στη χώρα και το «επέβαλε» στους Έλληνες.
Η 23η Ιουλίου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως …αθλητική γιορτή. Σαν σήμερα πριν από 68 χρόνια γεννήθηκε ο Νίκος Γκάλης. Κανείς δε θα μπορούσε να φανταστεί ότι σαν σήμερα, την 23η Ιουλίου του 1957, θα έβλεπε για πρώτη φορά τον κόσμο, εκείνος που έβαλε την Ελλάδα και τον Άρη για τα καλά στον ευρωπαϊκό μπασκετικό χάρτη. Ο άνθρωπος που άλλαξε τον ελληνικό αθλητισμό (και όχι μόνο), εκείνος που «έβαλε» το μπάσκετ σε κάθε σπίτι της χώρας, εκείνος που άλλαξε τον ρου της ιστορίας.Ο Νικόλαος Γεωργαλής, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στο Νιου Τζέρσεϊ της Αμερικής.Το 2023 μιλάει στην Κωνσταντίνα Δημοπούλου ,για λογαριασμό του MEGA και της εκπομπής ΕΛΕΝΗ και αναφέρεται στον χαρακτήρα του : «Είμαι απλός άνθρωπος, προέρχομαι από μια φτωχή οικογένεια που με έμαθαν να σέβομαι τα πάντα. Θα δείξω τον ίδιο σεβασμό σε έναν εργαζόμενο και τον ίδιο σεβασμό στον πρωθυπουργό. Απαιτώ και εγώ τον σεβασμό όταν κάποιος μιλάει μαζί μου», ενώ στην ίδια συνέντευξη εξήγησε γιατί δεν έγινε προπονητής: «Δεν έγινα προπονητής γιατί από την στιγμή που δεν έχω την μπάλα στο χέρι μου, δεν ήθελα ποτέ να με κατηγορήσει κάποιος γιατί έχασε η ομάδα».Δεν ήταν απλά ένας παίκτης: ήταν ποίηση εν κινήσει, μια μηχανή παραγωγής ασύλληπτων καλαθιών, που ακόμα κι αν συγκεντρώνονταν οι μεγαλύτερες διάνοιες της φυσικής αυτού του πλανήτη, πάλι θ’ αδυνατούσαν να καταλάβουν τι ακριβώς συνέβη.Ήταν ο πρώτος- και παντοτινός- αθλητικός έρωτας εκατομμυρίων Ελλήνων, οι οποίοι μετά τον άθλο του 1987 τον ανήγαγαν (δικαίως) σε θεό.
Σε περίπτωση που δεν έχουν ξεθωριάσει τελείως οι αναμνήσεις σας από τη δεκαετία του 1980 (και των αρχών των 90s) και θυμάστε «Τι την έκανε την μπάλα ο Θεός», τότε ξέρετε. Ήσασταν μάρτυρες.Αν πάλι είστε νεότεροι ,απλά ψάξτε και πείτε στα παιδιά σας ,σε φίλους ,σε γνωστούς ότι κάποτε ήταν ένας θεός που κατέβηκε στη Γη…
Νίκο χρόνια πολλά, καλά και σε ευχαριστούμε για όλα!…