BUSINESSΑΣΦΑΛΙΣΗΓΥΝΑΙΚΑΕΠΙΧ/ΣΕΙΣΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΝΕΟΥΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΕΣ

Συναισθηματική χειραγώγηση

Με την προσέλκυση, εκπαίδευση και στελέχωση με νέο δυναμικό πωλήσεων όλα αυτά τα χρόνια ασχολούνταν κατ’ αποκλειστικότητα οι εταιρείες που έχουν αποκλειστικό δίκτυο.
Με το πέρασμα των χρόνων, λίγες εταιρείες έμειναν σταθερές στον προσανατολισμό της ανάπτυξης μέσω agency.
Πολλοί συντονιστές προβληματίζονται αρκετά για το πώς θα προσελκύσουν αυτή τη νέα γενιά –όχι μόνο εδώ αλλά και παγκοσμίως–, καθώς διαπιστώνουν ότι δεν τη γνωρίζουν αρκετά, ενώ και τα εργαλεία και οι μέθοδοι που έχουν στη διάθεσή τους δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα τελευταία 30 χρόνια.
Οφείλεται, επίσης, και στη μικρή αναγνωρισιμότητα που έχει το επάγγελμα.
  • Μετά τον δόκιμο, τι;
Το ασφαλιστικό επάγγελμα είναι τέτοιο που, αν δεν το δοκιμάσεις στην πράξη δεν μπορείς να ξέρεις αν σου ταιριάζει πραγματικά. 
Έτσι όπως έχουν τα πράγματα, όμως, ο υποψήφιος καλείται να πιστοποιηθεί πριν καλά-καλά το διαπιστώσει αυτό.
Οι managers οφείλουν να διαπραγματεύονται για να παρακινούν!!! Διαπραγματεύονται με τα στελέχη της ανώτερης ηγεσίας, με τα στελέχη της ομάδας του, με εξωτερικούς συνεργάτες ακόμη και με τον ίδιο τους τον εαυτό. 
Βασικός πυλώνας όλων αυτών των διαπραγματεύσεων πρέπει να είναι η δημιουργία και στη συνέχεια η διατήρηση μιας καλής «εργασιακής σχέσης».
Συναισθηματική χειραγώγηση
Κάποιες φορές, βέβαια, μπορεί να εκδηλώνονται με τέτοιο τρόπο και σε τέτοιο βαθμό από κάποιες μονάδες , που να δημιουργούν δυσφορία σε ένα ή περισσότερα μέλη της ομάδας. Σε αυτές τις περιπτώσεις κάνει την εμφάνιση του το φαινόμενο της συναισθηματικής χειραγώγησης. Ο παραπάνω όρος αναφέρεται στη χρήση δόλιων, παραπλανητικών και καταχρηστικών τεχνικών οι οποίες έχουν ως απώτερο σκοπό την αφαίρεση κάθε πρωτοβουλίας και κάθε ανεξαρτησίας στη σκέψη του εργαζομένου. Πρόκειται για μία συμπεριφορά η οποία δεν είναι ιδιαίτερα ευδιάκριτη καθώς συνήθως κρύβεται πίσω από ορισμένα «προσωπεία».
Αυτά μπορεί να είναι η φαινομενικά εξυπηρετική διάθεση, οι καλές προθέσεις και η συνεργασία για το κοινό καλό του οργανισμού.
Οι θύτες μιας χειριστικής συμπεριφοράς τείνουν να μακιγιάρουν τα δικά τους κίνητρα καθιστώντας τα θύματα τους μη συνεργάσιμα, ανίκανα και εγωκεντρικά στα μάτια των υπόλοιπων μελών της ομάδας.
Η τακτική υπονόμευση ενός ικανού εργαζομένου αλλά και η άρνηση προαγωγής αυτού σε μία καλύτερη θέση μπορούν να αποτελέσουν φανερές μορφές εκδήλωσης του φαινομένου. Οι επιπτώσεις που έχει ο εργασιακός εκφοβισμός στρέφονται κυρίως γύρω από την υγεία του εργαζομένου. Τα άτομα τα οποία βρίσκονται στη θέση του θύματος μπορεί να βιώσουν μία σειρά από ψυχολογικά και σωματικά προβλήματα υγείας, που συχνά επηρεάζουν τις σχέσεις τους με την οικογένεια και τους φίλους, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πιθανό να οδηγήσουν και σε διαταραχές μετατραυματικού στρες.
 
Με μεγάλη μου λύπη , εξακολουθεί να συμβαίνει το φαινόμενο <Συναισθηματική χειραγώγηση> στους οργανισμούς και πρόκειται για μία συμπεριφορά, η οποία δεν είναι ιδιαίτερα ευδιάκριτη, καθώς συνήθως κρύβεται πίσω από ορισμένα «προσωπεία».
Ποια η ψυχολογία ενός νέου ασφαλιστή, όταν μπαίνει σε έναν οργανισμό πωλήσεων είτε αποκλειστικού δικτύου είτε ελεύθερου, όταν έχει να αντιμετωπίσει όλα τα παραπάνω. 
Μήπως τελικά οι εταιρίες  με αποκλειστικό agency, να είναι περισσότερο προσεκτικές σε αυτούς που βαφτίζουν ως μάνατζερ??? επιθεωρητές, διευθυντές, συντονιστές????   γιατι είναι και πολλοί τίτλοι…καταλαβαίνετε… 
  • Μήπως να εκπαιδεύονται όπως οι νέοι ασφαλιστές σχετικά με τα νέα τους προσόντα?
  • Μήπως ένα ισόβιο μέλος της Limra, δεν σημαίνει ότι μπορεί να είναι και συντονιστής γραφείου η ομάδας?
Και κάπως έτσι …. διαλύονται γραφεία και ομάδες και ο μόνος στόχος τα νούμερα, που ήρθαν πως να τα αρπάξουν από τον νέο που έφυγε… γιατί του έχουν περάσει
και την ετικέτα… Δεν κάνεις για αυτή την δουλειά, κοίτα αυτόν τα κατάφερε, κοίτα αυτόν που πήγε στον πρακτορείο είναι για τα εύκολα και τι κατάφερε?
Εσύ μάνατζερ, διευθυντή ή όπως σε λένε..τα κατάφερες και μπράβο σου  και σε  αποκλειστικό αgency παρακαλώ, διερωτώμαι όμως, ΓΙΑΤΙ όταν
νέοι ασφαλιστές ψάχνουν να πάρουν σφαιρική γνώση στην ασφαλιστική αγορά και να δοκιμάσουν αλλού την τύχη τους, 
πέρα από τον μικρόκοσμο που τους παρουσιάζετε εσείς, τρέχετε σαν <πεινασμένοι λύκοι  να πάρετε τους όποιους πελάτες τους>???
***Πιστεύω, πως μπορείς να κάνεις μια δουλειά που σου αρέσει, αλλά ταυτόχρονα να τη νιώθεις σαν δουλειά. 
***Σαν δουλειά που χρειάζεται, κόπο και προσπάθεια να την φέρεις εις πέρας.

Προσωπική παρατήρηση και συμβουλή προς έναν νέο συνάδελφο:

“Το γεγονός πως πολλές φορές έχεις άγχος, κούραση ή νεύρα,  εξαιτίας της δουλειάς, δε σημαίνει πως είσαι σε λάθος δουλειά”

Μαρία Γεονικολού 
Ασφαλιστικός Πράκτορας

Related Articles

Αφήστε μια απάντηση

Back to top button