Οι προμήθειες στην Ευρώπη, η ελληνική πραγματικότητα και ο αόρατος κόπος του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή

---

Το πρόσφατο άρθρο του Underwriter ΕΔΩ   αλλά  και το  για τις προμήθειες ασφαλίσεων στην Ευρώπη αναδεικνύει ένα ενδιαφέρον αλλά συχνά παρεξηγημένο συμπέρασμα:

Δεν υπάρχει ενιαίος ευρωπαϊκός μέσος όρος προμηθειών, καθώς τα ποσοστά διαφοροποιούνται έντονα ανά χώρα, προϊόν και δίκτυο διανομής. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα εμφανίζεται σε ορισμένες κατηγορίες, όπως τα επενδυτικά ασφαλιστικά προϊόντα (unit-linked), με ποσοστά που δείχνουν συγκρίσιμα ή και υψηλότερα από άλλες αγορές.

Όμως εδώ ακριβώς βρίσκεται και η μεγάλη παγίδα της ανάγνωσης των αριθμών.

Διότι, αν περιοριστούμε στα ποσοστά και δεν εξετάσουμε το περιβάλλον μέσα στο οποίο αυτά εφαρμόζονται, καταλήγουμε σε συμπεράσματα που απέχουν πολύ από την πραγματικότητα της αγοράς.

Κατά καιρούς διάφορα κλαδικά sites και όχι μόνο έχουν αναφερθεί στις προμήθειες  όμως …

Αν αναλογιστούμε:

• Α) τη χαμηλή ασφαλιστική συνείδηση στην Ελλάδα, που δυσκολεύει την πώληση, τη διατήρηση και τη μακροχρόνια βιωσιμότητα των συμβολαίων,

• Β) την πιεσμένη οικονομική κατάσταση του Έλληνα πολίτη, που περιορίζει τα διαθέσιμα ασφάλιστρα, αυξάνει τις ακυρώσεις και ενισχύει την ανασφάλεια,

• Γ) τα τεράστια κόστη που έχει επωμιστεί ο Έλληνας ασφαλιστικός διαμεσολαβητής (φορολογία, ασφαλιστικές εισφορές, κανονιστική συμμόρφωση, τεχνολογία, γραφειοκρατία, λειτουργικά έξοδα),

τότε το συμπέρασμα είναι ένα και αδιαμφισβήτητο:

Η πραγματική, καθαρή αμοιβή του Έλληνα ασφαλιστικού διαμεσολαβητή είναι συχνά ελάχιστη.

Οι ονομαστικές προμήθειες δεν αποτυπώνουν το βάθος της προσπάθειας, τον χρόνο που απαιτείται, την ευθύνη που αναλαμβάνεται και τον κίνδυνο που επωμίζεται ο επαγγελματίας για να στηρίξει τον ασφαλισμένο σε όλο τον κύκλο ζωής του συμβολαίου.

Στην ελληνική αγορά, ο διαμεσολαβητής δεν είναι απλώς πωλητής· είναι σύμβουλος, διαχειριστής κρίσεων, διαμεσολαβητής ζημιών και συχνά το μοναδικό σημείο ανθρώπινης επαφής του πολίτη με την ασφάλιση.

Γι’ αυτό και κάθε συζήτηση περί «υψηλών προμηθειών» χωρίς αναφορά στο κοινωνικό, οικονομικό και θεσμικό πλαίσιο της χώρας μας, κινδυνεύει να είναι ελλιπής και παραπλανητική.

Η ασφαλιστική αγορά δεν στηρίζεται μόνο σε ισολογισμούς και ποσοστά. Στηρίζεται σε ανθρώπους που κρατούν όρθια την εμπιστοσύνη του συστήματος, συχνά με προσωπικό κόστος. Κι αν θέλουμε μια βιώσιμη, δίκαιη και ανθεκτική ασφαλιστική αγορά, οφείλουμε να κοιτάμε πίσω από τους αριθμούς – εκεί όπου βρίσκεται η πραγματική αλήθεια.

Η καθαρή αμοιβή του Έλληνα ασφαλιστικού διαμεσολαβητή είναι στην πράξη οριακή έως ελάχιστη.

Και όμως, πάνω σε αυτόν τον επαγγελματία στηρίζεται όλο το οικοδόμημα της ιδιωτικής ασφάλισης. Είναι εκείνος που εξηγεί, πείθει, στηρίζει, απορροφά κραδασμούς, διαχειρίζεται ζημιές, κρατά τον πελάτη στο σύστημα όταν όλα γύρω του τον σπρώχνουν να φύγει. Δεν είναι απλώς «κανάλι διανομής». Είναι θεσμικός πυλώνας σταθερότητας.

Παρόλα αυτά, τα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε μια σταθερή τάση:
πιέσεις στις προμήθειες, μεταφορά κόστους στους διαμεσολαβητές , μονομερείς αποφάσεις, ψηφιακές «ευκολίες» που παρακάμπτουν τον άνθρωπο, αλλά όχι την ευθύνη. Όλα στο όνομα της εξοικονόμησης, της ανταγωνιστικότητας, της προσαρμογής.

Μόνο που καμία αγορά δεν επιβιώνει όταν αποδυναμώνει συστηματικά τον κρίκο που τη συγκρατεί.

Η συζήτηση για τις προμήθειες δεν είναι λογιστική. Είναι βαθιά θεσμική. Αφορά τη βιωσιμότητα της διαμεσολάβησης, την ποιότητα της εξυπηρέτησης, την προστασία του καταναλωτή και τελικά την ίδια την αξιοπιστία της ασφαλιστικής αγοράς.

Αν θέλουμε σοβαρή, υγιή και μακροπρόθεσμα βιώσιμη ασφάλιση στην Ελλάδα, ας σταματήσουμε να βλέπουμε τις προμήθειες ως «κόστος προς περικοπή» και ας τις δούμε ως αυτό που πραγματικά είναι:

Επένδυση στον άνθρωπο που κρατά τον πελάτη μέσα στο σύστημα.

Γιατί χωρίς αυτόν, κανένα ποσοστό –όσο «ελκυστικό» κι αν φαίνεται– δεν αρκεί.

Οι προμήθειες δεν είναι προνόμιο. Είναι το κόστος επιβίωσης της αγοράς

Η ευρωπαϊκή σύγκριση, η ελληνική ιδιαιτερότητα και η συστηματική αποδυνάμωση του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή

Όταν μετράς μόνο ποσοστά, χάνεις τον άνθρωπο και καταστρέφεις  την ασφαλιστική αγορά 

Σκοτώνουν τον διαμεσολαβητή και απορούν γιατί καταρρέει η αγορά

Διαβάστε  επίσης

Το ”Δικαίωμα” κ Το “28%” της Διαμεσολάβησης: Όταν οι Αριθμοί Κρύβουν την Αλήθεια

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΠΑΤΕ σχετικά με τα πρόσφατα δημοσιεύματα για τις προμήθειες