Ήρθε η ώρα να ξαναγυρίσουμε στις ρίζες μας

Σκέφτομαι…

Εμείς, οι παλιοί ασφαλιστές, μεγαλώσαμε μέσα σε μια εποχή που η λέξη «ασφάλεια» είχε ιερό νόημα.
Μάθαμε να μιλάμε για ζωή, για προστασία, για ευθύνη.
Ξεκινήσαμε με τα βασικά: ασφάλειες ζωής – απλές, μικτές, αποταμιευτικά , προγράμματα ανικανότητας, επιδόματα, κάλυψη για τον άνθρωπο, για την οικογένεια, για τη ζωή μετά από εμάς.
Δίπλα σε αυτά, οι ασφαλίσεις πυρός ,σπίτι, επιχείρηση, περιουσία. Και φυσικά το αυτοκίνητο, που τότε δεν ήταν «υποχρέωση», αλλά δείγμα εμπιστοσύνης.

Κάπου εκεί, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ήρθαν οι κάρτες νοσηλείας.

Οι εταιρείες η μία πίσω από την άλλη λάνσαραν το νέο «θαύμα» της εποχής.
Το σλόγκαν «πάρε την πιτζάμα σου και την κάρτα στο χέρι» έγινε σχεδόν μότο.
Ξαφνικά, όλοι πουλούσαμε «νοσηλεία» , από μια απλή γρίπη, ένα μικρό χειρουργείο, ένα ατύχημα, μέχρι και τοκετό.

Ο ανταγωνισμός φούντωσε….οι εταιρίες έπεσαν στη παγίδα 
Οι κλινικές που κάποτε δεν περνούσες ούτε απ’ έξω, έγιναν αυτοκρατορίες.
Οι γιατροί, πολλοί από αυτούς, βρήκαν τον τρόπο να «αρμέγουν» τις ασφαλιστικές.
Πολυτελή αυτοκίνητα, σκάφη, εξοχικά με πισίνες ,κι εμείς να βλέπουμε τον κλάδο να αλλάζει μπροστά στα μάτια μας.
Ένα σύστημα που δημιουργήσαμε με πίστη με  ήθος, με φιλότιμο ,με ιδρώτα ,με αίμα και σκληρή δουλεια άρχισε να γίνεται εργαλείο υπερβολής και κατάχρησης.

Φτάσαμε στο σήμερα.
Και τραβάμε τα μαλλιά μας ,μη πω τίποτα χειρότερο.
Ξεχάσαμε την ουσία.
Ξεχάσαμε τα παραδοσιακά προϊόντα, αυτά που έδιναν νόημα και αξία στο επάγγελμά μας.
Η προστασία έγινε λέξη ξεχασμένη.
Η αποταμίευση θεωρήθηκε «παλιομοδίτικη».
Η ευθύνη πέρασε στο περιθώριο.

Όμως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουμε.
Να δούμε τι πραγματικά σημαίνει ιδιωτική ασφάλιση.
Να ξαναθυμηθούμε γιατί μπήκαμε σε αυτόν τον χώρο.

Εγώ πλέον έχω πειστεί για το τι πρέπει να κάνω.
Και καλώ και εσάς , παλιούς και νέους συναδέλφους, εταιρείες, στελέχη, όλους , να αναλογιστούμε πού βρισκόμαστε και πού θέλουμε να πάμε.
Εδώ χρειάζεται η συμβολή όλων.
Να ενώσουμε φωνές, να αλλάξουμε νοοτροπία, να ξαναδιδάξουμε τον κόσμο τι σημαίνει προστασία, τι σημαίνει ευθύνη, τι σημαίνει μέλλον.

-Καλώ τις εταιρείες να σταθούν κοντά μας.
-Να εκπαιδεύσουν ξανά τους ανθρώπους τους,
-Να εκσυγχρονίσουν τα παραδοσιακά προϊόντα
και να τα λανσάρουν έξυπνα, με τρόπο ανθρώπινο και ουσιαστικό.

Η αγορά έχει ανάγκη από προγράμματα προστασίας,
αποταμιευτικά,
κάλυψη φόρου κληρονομιάς,
ασφάλεια κατοικίας,
αστική ευθύνη,
και στην υγεία , επιδοματικά και κλειστού νοσηλείου προγράμματα,[έχουμε αναφερθεί πολλές φορές σε αυτά …
όχι μόνο προγράμματα «all inclusive» που φουσκώνουν τα κόστη και ξεφουσκώνουν τις αξίες.

Ας κάνουμε την αρχή.
Γιατί η αρχή είναι το ήμισυ του παντός….
Γιατί, αν δεν επαναφέρουμε την ουσία, θα χαθεί το επάγγελμα που αγαπήσαμε,
μα κυρίως θα χαθεί ο θεσμός της ιδιωτικής ασφάλισης  το στήριγμα κάθε κοινωνίας που θέλει να λέγεται ώριμη και υπεύθυνη.

Βασίλης Μουντάκης

Ενεργός Ασφαλιστής