Αθάνατη Ελλάδα – πάντα τα μικρά ψάρια στο δίχτυ της δικαιοσύνης…

Στη χώρα μας βλέπουμε καθημερινά να ξεδιπλώνεται το ίδιο έργο:

Γιατροί που συλλαμβάνονται με φακελάκια, ηγούμενοι και παπάδες που εμπορεύονται εικόνες, ευαγγέλια και εκκλησιαστική περιουσία, επώνυμες κυρίες που οδηγούν μεθυσμένες ή υπό την επήρεια ουσιών και «όποιον πάρει ο χάρος», ,αστυνομικοί να πουλάνε προστασία

Κάθε μέρα διαβάζουμε τέτοια γεγονότα , συνέχεια βλέπουν το φως της δημοσιότητας  παρανομίες και εγκληματικές πράξεις …

Βλέπουμε για λίγο  μόνο τις χειροπέδες, ποτέ  δε βλέπουμε πρόσωπα  και μετά χάνεται η υπόθεση, Δημόσιοι λειτουργοί που λεηλατούν την πατρίδα, περνούν για λίγες ώρες από τα δελτία ειδήσεων και μετά η τύχη τους αγνοείται.

Από την άλλη πλευρά, αν ένας απλός πολίτης πατήσει διπλή γραμμή, υπερβεί το όριο ταχύτητας ή αφήσει το μηχανάκι του στο πεζοδρόμιο, το κράτος θα του πάρει και το μηχανάκι και την ψυχή. Λες και τα πεζοδρόμια δεν είναι γεμάτα με τραπεζοκαθίσματα που κλείνουν τον δρόμο στους πεζούς.

Αυτή είναι η Ελλάδα: τα μεγάλα ψάρια πάντα ξεφεύγουν, ενώ τα μικρά πιάνονται στο δίχτυ.

Και από αυτόν τον φαύλο κύκλο δεν ξεφεύγει ούτε η ασφαλιστική αγορά.
Κομπίνες, απάτες, ψεύτικες ή φουσκωμένες αποζημιώσεις, παρακρατήσεις ασφαλίστρων… και ουδείς στον εισαγγελέα.

Όμως, αν ένας φουκαράς διαμεσολαβητής ξεχάσει την επαναπιστοποίηση, κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά του. Αν τολμήσει να ασφαλίσει ένα μηχανάκι χωρίς να συμπληρώσει αναλυτικά την ανάλυση αναγκών, όπως ορίζει ο νόμος 4583/18, «την έκατσε τη βάρκα».

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τελευταία μας πήραν χαμπάρι και οι Ευρωπαίοι. Έστειλαν την Ευρωπαία Εισαγγελέα, που – λέγεται – της έπεσαν τα μαλλιά με αυτά που ανακάλυψε.  Μας ενημέρωσε  για όλα  και συνεχίζει  απτόητη   Κι εμείς εδώ; Όλα καλά… χειροκροτούμε και πάμε για ύπνο.

Έτσι, ενώ οι μεγάλοι κλέβουν και παρανομούν ανενόχλητοι, οι μικροί συνθλίβονται στις μυλόπετρες της γραφειοκρατίας και της αυστηρής τυπολατρίας.
Αυτό είναι το δικό μας εθνικό παράδοξο.

• Το δίχτυ της δικαιοσύνης αφήνει πάντα τα μεγάλα ψάρια να ξεγλιστρούν.

• Ο ιστός της δικαιοσύνης μοιάζει με ιστό αράχνης: κρατάει τις μύγες, μα αφήνει τις σφήκες.

• Στη ζυγαριά της δικαιοσύνης, ο πλούτος είναι πάντα πιο βαρύς από την αλήθεια.

Αυτή είναι η Αθάνατη Ελλάδα.