Ιδού η Ρόδος… πάρτε τσάντα! – Έχετε …Δικαίωμα!
Μια κραυγή αλήθειας από τη Μάνδρα για όσα συμβαίνουν στην ασφαλιστική αγορά
Μια κραυγή αλήθειας από τη Μάνδρα για όσα συμβαίνουν στην ασφαλιστική αγορά
Της Μπέκας Σωτηρίας,
Ασφαλιστικής Πράκτορα – 13 χρόνια στην πρώτη γραμμή
Μάνδρα Αττικής
Είμαι η Μπέκα Σωτηρία. Είμαι ασφαλιστικός πράκτορας εδώ και 13 χρόνια. Έχω το γραφείο μου στη Μάνδρα Αττικής – σε μια περιοχή που έχει χτυπηθεί επανειλημμένα, έχει πληγιαστεί, έχει πονέσει και έχει ξανασηκωθεί. Και μέσα σε όλα αυτά, έχω μάθει να παρατηρώ σιωπηλά… αλλά να μιλώ δυνατά όταν χρειάζεται.
Και τώρα χρειάζεται.
Ζούμε, εργαζόμαστε και ματώνουμε – άλλοι απλώς «ποζάρουν»
Παρακολουθώ καθημερινά τα τεκταινόμενα στον κλάδο μας. Διαβάζω δηλώσεις, βλέπω φωτογραφίες, ακούω μεγάλα λόγια. Και πραγματικά αγανακτώ.
Άνθρωποι που κάθισαν σε μια καρέκλα, κάποιοι που βρήκαν ένα «στασίδι» σε ασφαλιστικές εταιρίες, ζουν και επιδεικνύουν προκλητικά τη χλιδή τους τα ταξίδια τους ….
Με ποια χρήματα;
Με τον ιδρώτα τον δικό μου και των συναδέλφων μου.
Με το υστέρημα των πελατών μας.
Την ώρα που εμείς παλεύουμε καθημερινά στο δρόμο, εκείνοι κάνουν ζωή προκλητική.
Κι όλα αυτά ακόμα την ώρα που στις φονικές πλημμύρες που η Μάνδρα ισοπεδώθηκε.
Η προσωπική μου καταστροφή – η σιωπή των «μεγάλων»
Στις καταστροφικές πλημμύρες δεν χάθηκε μόνο μία πόλη. Χάθηκαν άνθρωποι ,περιουσίες, όνειρα, προσπάθειες δεκαετιών.
Το γραφείο μου καταστράφηκε.
Το αυτοκίνητό μου χάθηκε.
Το σπίτι μου έπαθε σοβαρότατες ζημιές.
Και ο πατέρας μου, κατάκοιτος επί χρόνια, ζούσε μέσα σε συνθήκες που κανείς δεν θα ευχόταν ούτε στον εχθρό του.
Ποιος ήρθε να δει αν ζούμε;
Ποιος πέρασε να ρωτήσει “τι χρειάζεστε”;
Καμία ασφαλιστική εταιρία.
Κανένα μεγαλοστέλεχος.
Κανείς από τους «ηγέτες» που μιλάνε για αξίες, κοινωνικές ευαισθησίες και εταιρική υπευθυνότητα.
Εμείς, για μήνες, κυκλοφορούσαμε με γαλότσες μέσα στη λάσπη.
Κι όμως… μετά θυμήθηκαν τη Μάνδρα
Κανείς δεν ήρθε τότε.
Αλλά μετά… ήρθαν όλοι.
Στις χασαποταβέρνες της περιοχής.
Με γυαλισμένα αυτοκίνητα.
Με χρυσές κάρτες.
Με ύφος χιλίων καρδιναλίων.
Και ρωτάω:
Αυτές οι σπατάλες… ήταν μέρος του “δικαιώματος”;
Να το πουμε πιο καθαρά: μέρος του ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ που χρεώνουν στον ιδρώτα μας;
Δεν ζητώ τίποτα – απαιτώ όμως διαφάνεια
Δεν ζήτησα ποτέ τίποτα από κανέναν.
Δεν ζητώ ούτε σήμερα.
Όμως απαιτώ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ.
Απαιτώ καθαρές κουβέντες.
Απαιτώ να μιλήσουμε ανοιχτά.
Αν κάποιοι νομίζουν ότι βγάζουμε λεφτά…
Ιδού η Ρόδος. Πάρτε τσάντα και ελάτε δίπλα μας.
Στη βροχή, στη λάσπη, στο δρόμο, στον πελάτη που παλεύει.
Να δούμε πόσο αγαπάτε τον θεσμό και τον άνθρωπο.
Γιατί, να σας πω την αλήθεια… αρχίζω να πιστεύω αυτό που λέει ο “Ενεργός Ασφαλιστής”:
ορισμένοι από εσάς δεν μπορείτε να ασφαλίσετε ούτε τη μάνα σας.
Η αλήθεια για την αγορά
Μεγάλες εταιρείες χρόνια τώρα:
-Μεγάλες εταιρίες κρατούσαν 80–120- 150 € απαλλαγές,
-διαφημίζαν δωρεάν οδικές που δεν εμφανίζονται,
– πολυεθνική παζάρευε αποζημίωση σε οικογένεια με δύο παιδιά που έχασε το σπίτι της, επειδή το συμβόλαιο ήταν της τράπεζας.
Με αγώνα δικό μας πληρώθηκε—μήνες μετά.
Ποιοι στάθηκαν τίμια
Μέσα στο χάος, λίγοι ήταν σωστοί:
Η 1η ΑΧΙΑ
MINETTA και GROUPAMA λειτούργησαν καθαρά, γρήγορα, ανθρώπινα.
Κράτησαν την αγορά όρθια.
Και για όσους “γράφουν” πληρωμένα άρθρα
Όταν εμείς παλεύαμε μέσα στη λάσπη, ”κάποια κυρία” έγραψε ανοησίες , γιατί ζητήσαμε από τις ασφαλιστικές τα αυτονόητα
Η αλήθεια όμως δεν κρύβεται:
Η αλήθεια είναι γυμνή — και πονάει.
Και κάτι τελευταίο – σοβαρό και ξεκάθαρο
Κάποιοι πληρωμένοι κονδυλοφόροι που γράφουν κατά παραγγελία, καλό θα ήταν να μαζευτούν.
Όσο είναι νωρίς.
Γιατί με τα συμφέροντά μας,
με τον ιδρώτα μας,
με τον δίκαιο αγώνα μας
ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΙΞΕΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΝΕΙΣ.
Το ξαναγράφω και το υπογράφω:
**Όσοι μας ζηλεύουν,
ιδού η Ρόδος — πάρτε τσάντα,
πριν σας πουν οι ασφαλισμένοι “πάρτε δρόμο
—
Με τον ιδρώτα μας δεν έπαιξε ποτέ κανείς — ούτε θα παίξει τώρα.
Διαφάνεια τώρα. Όχι άλλα δικαιώματα στην πλάτη μας.
Από τη λάσπη της Μάνδρας — στην αλήθεια της αγοράς
