ΑΣΦΑΛΕΙΑΑΣΦΑΛΙΣΗΕΠΙΧ/ΣΕΙΣΟΙΚΟΝΟΜΙΑΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΩΝ 
Ο ασφαλιστής δεν είναι υπάλληλος – και κάποιοι manager δεν είναι ηγέτες
Γράφει Ο Τσέβας Ιωάννης
Στην ασφαλιστική αγορά ειπώθηκαν πολλά, γράφτηκαν περισσότερα και κρύφτηκαν ακόμα περισσότερα.
Όμως ήρθε η στιγμή να ειπωθεί μια αλήθεια που κάποιοι αποφεύγουν συστηματικά:
ο ασφαλιστής δεν είναι υπάλληλος και η διοίκηση δεν ταυτίζεται με τον έλεγχο και την πίεση.
Σε μια εποχή που η αγορά αλλάζει βίαια, που οι αποκλειστικότητες αμφισβητούνται και που η αντοχή των ανθρώπων δοκιμάζεται καθημερινά, η υποκρισία δεν χωρά.
Όταν άνθρωποι που δεν έχουν ζήσει ούτε μία μέρα με προμήθειες στα χέρια τους επιχειρούν να «διοικήσουν» με μισθό, στόχους και απειλές, το αποτέλεσμα δεν είναι ανάπτυξη. Είναι φθορά.
Το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι ευγενικό.
Είναι αναγκαίο.
Δεν στοχοποιεί την αγορά, αλλά συγκεκριμένες νοοτροπίες.
Και θέτει το ερώτημα που κανείς δεν θέλει να απαντήσει:
ποιοι διοικούν πραγματικά – και με ποιο δικαίωμα;
Αρκετά με την υποκρισία.
Ο ασφαλιστής σήμερα δεν έχει ανάσα.
Και δεν φταίει η αγορά.
Φταίνε άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει να ζεις αποκλειστικά από προμήθειες.
Οι manager με μισθό δεν είναι ασφαλιστές.
Δεν είναι συνάδελφοί μας.
Δεν έχουν το ίδιο άγχος, το ίδιο ρίσκο, την ίδια αγωνία για το τέλος του μήνα.
Ο ασφαλιστής αν δεν δουλέψει, δεν πληρώνεται.
Τόσο απλά.
Άρα μην τον αντιμετωπίζετε σαν υπάλληλο γραφείου.
Η πίεση δεν φέρνει παραγωγή – φέρνει καμένα μυαλά
Κάποιοι Agency Managers κρατούν τον βούρδουλα λες και αυτός είναι ο ρόλος τους.
Πιέσεις, απειλές, “στόχοι”, emails πανικού, τηλεφωνήματα ελέγχου.
Νομίζετε ότι έτσι διοικείτε;
Όχι. Έτσι διαλύετε.
Η μέθοδος «καρότο – μαστίγιο» έχει πεθάνει.
Όποιος δεν το έχει καταλάβει, απλά μένει πίσω – και παίρνει κόσμο μαζί του.
Οι αποκλειστικότητες σπάνε – και δεν είναι τυχαίο
Πάρα πολλοί ασφαλιστές θέλουν να φύγουν από τα αποκλειστικά δίκτυα.
Όχι επειδή “δεν τους αρέσει η εταιρεία”.
Αλλά επειδή δεν αντέχουν τη διοίκηση.
Δεν φταίνε οι εταιρείες.
Φταίνε συγκεκριμένοι άνθρωποι σε θέσεις πωλήσεων και γραφείων που δεν θα έπρεπε να διοικούν κανέναν.
Το αποτέλεσμα;
• λιγότερη παραγωγή
• περισσότερες αποχωρήσεις
• μηδενική ανάπτυξη
Και μετά απορούν γιατί το δίκτυο αιμορραγεί.
Ο ασφαλιστής θέλει ελευθερία, όχι χαλινάρι
Ο ασφαλιστής για να φέρει αποτέλεσμα χρειάζεται:
• ελεύθερη καθοδήγηση, όχι στρατιωτικές εντολές
• σεβασμό, όχι φόβο
• εμπιστοσύνη, όχι καθημερινό έλεγχο
Ο έλεγχος δεν φέρνει ανάπτυξη.
Η πίεση δεν φέρνει πωλήσεις.
Ο φόβος δεν φέρνει δέσμευση.
Φέρνουν παραίτηση.
Η αλήθεια που κάποιοι δεν αντέχουν
Ο ασφαλιστής δεν ανήκει σε κανέναν.
Δεν είναι υπάλληλος.
Δεν είναι νούμερο.
Δεν είναι πιόνι.
Η αμοιβή του εξαρτάται αποκλειστικά από τη δουλειά του.
Και όποιος δεν μπορεί να το σεβαστεί αυτό, δεν έχει θέση στη διοίκηση πωλήσεων.
Η αγορά αλλάζει.
Οι ασφαλιστές ξυπνάνε.
Και όσοι συνεχίζουν να διοικούν με βούρδουλα, σύντομα θα μείνουν μόνοι τους.
Τσεβας ΙωαννηςAgency Manager
