Καλέ μου Σύντροφε, ήρθε η ώρα να κολυμπήσουμε

Καλέ μου Σύντροφε, σου γράφω τούτο το γράμμα, για να σου πω πως δε λέω, καλή και άγια είναι η φιλοσοφία, γιατί απαντά στ’ αναπάντητα και εξηγεί τ’ ανεξήγητα, χώρια που ημερεύει το νου, και ενίοτε τον αποκοιμίζει.

Όμως, από μόνη της δεν φτάνει και ελάχιστα προσφέρει τις κρίσιμες ώρες, σαν κι αυτές που περνούμε, για να μη σου πω πως και άχρηστη είναι.

Καλά είναι και τα αλληλοφαγώματα μας, που βασίζονται σε φιλοσοφικά δόγματα όπως είναι η βοθρολογία, που την χρησιμοποιούν κυρίως όσοι γνωρίζουν από βόθρους και το περιεχόμενο τους, αλλά αλλού είναι το πρόβλημα σύντροφε μου και συνκακομοίρη μου.

 

Θα σου πω μια ιστορία, για να καταλάβεις τι θέλω να σου πω, μιας και δεν τα πολυκαταφέρνω στα λόγια.

Την εδιάβασα, μια φορά στο βιβλίο «Τόντα Ράμπα» του Νίκου Καζαντζάκη και από τότε δε λέει να ξεσφηνωθεί από το νου μου.

Εμπήκε, λέει, ένας φιλόσοφος, την εποχή της ρούσικης επανάστασης, στη βάρκα του και ρώτηξε τον βαρκάρη «Φιλοσοφία ξέρεις;».

«Καθόλου» του απάντησε ο βαρκάρης.

«Καθόλου; Έχεις χάσει τη μισή ζωή σου» του απάντησε ο φιλόσοφος.

Σε λίγη ώρα, σηκώθηκε δυνατός άνεμος και ξέσπασε φοβερή φουρτούνα.

«Κολύμπι ξέρεις;» ρώτησε ο βαρκάρης τον φιλόσοφο.

«Καθόλου» απάντησε έντρομος ο φιλόσοφος.

«Καθόλου; Έχεις χάσει ολόκληρη τη ζωή σου» του απάντησε ο βαρκάρης.

Η παραπάνω ιστορία δημοσίευσε τη σελίδα του ο κύριος Μιχάλης Στρατάκης

Καλέ μου Σύντροφε, ήρθε η ώρα να κολυμπήσουμε.