Ο Ασφαλιστής στη Μέση: Η Αόρατη Μάχη για τις Ισορροπίες

Στον ασφαλιστικό κλάδο όλοι μιλούν για νούμερα, παραγωγές και αποτελέσματα, όμως σπάνια μιλούν για τον άνθρωπο στη μέση:

Τον Ασφαλιστή.

Εκείνον που σηκώνει βάρη που δεν του ανήκουν, απολογείται για λάθη άλλων και κρατά ισορροπίες που εύκολα μπορούν να καταρρεύσουν.

Το παρακάτω κείμενο της συναδέλφου Βίκυς Αργύρη φωτίζει με εντυπωσιακή καθαρότητα την “αόρατη” καθημερινότητα του επαγγελματία που βρίσκεται ανάμεσα στον πελάτη, το πρακτορείο και την εταιρεία — και συχνά πληρώνει το τίμημα όλων.

Ένα άρθρο που αξίζει να διαβαστεί από όλους όσοι θέλουν να καταλάβουν τι πραγματικά σημαίνει να είσαι ασφαλιστής σήμερα.

 

 

Ο Ασφαλιστής στη Μέση: Η Αόρατη Μάχη για τις Ισορροπίες

Πώς η καθημερινότητα ενός επαγγελματία γεμίζει με ευθύνες που δεν του ανήκουν και όμως
τις σηκώνει.
Ο ασφαλιστής είναι, ίσως, ο πιο misunderstood επαγγελματίας στον χώρο της ιδιωτικής ασφάλισης.
Ενώ βρίσκεται στην “πρώτη γραμμή” απέναντι στον πελάτη, την ίδια στιγμή είναι και ο κρίκος που
ενώνει τα πρακτορεία με τις ασφαλιστικές εταιρείες. Κι αυτή η θέση στη μέση δεν είναι καθόλου
προνομιούχα.

Είναι μια θέση έκθεσης, πίεσης και συνεχούς προσπάθειας να κρατηθούν ισορροπίες
που πολύ εύκολα μπορούν να διαλυθούν.
Ο ασφαλιστής: ανάμεσα στη δυσαρέσκεια του πελάτη και την ακαμψία της εταιρείας
Ο ασφαλισμένος βλέπει πάντα τον άνθρωπο που έχει απέναντί του: τον ασφαλιστή.

Με αυτόν μίλησε, σε αυτόν εμπιστεύτηκε τα χρήματά του, σε αυτόν τηλεφωνεί όταν προκύψει ζημιά.
Όμως, όταν κάτι πάει στραβά – κι αυτό συμβαίνει συχνά – δεν φταίει πάντα ο ασφαλιστής.
Φταίει πολλές φορές η καθυστέρηση της ασφαλιστικής, η λάθος τιμολόγηση, η κακή εξυπηρέτηση
εργαζομένων ασφαλιστικών εταιρειών, ένα λάθος στο σύστημα, μια αδικαιολόγητη απόρριψη, μια
αργοπορία στην αποζημίωση, ένα λάθος ενημερωτικό, μια λανθασμένη απεικόνιση στο συμβόλαιο.
Κι όμως, ο ασφαλιστής είναι αυτός που θα απολογηθεί.

Η αλήθεια που δεν λέγεται συχνά: οι ασφαλιστικές κάνουν λάθη πολλά
Κανείς δεν θέλει να το παραδεχτεί δημόσια, αλλά οι ασφαλιστικές εταιρείες ακόμη και οι πιο μεγάλες,
ακόμη και οι πιο οργανωμένες κάνουν λάθη.
Και ποιος καλείται να τα μαζέψει; Ο ασφαλιστής. Μόνος του.

Ο ρόλος των πρακτορείων: ένα ενδιάμεσο επίπεδο που συχνά δυσκολεύει αντί να βοηθά
Τα πρακτορεία, που λειτουργούν ως ενδιάμεσοι μεταξύ ασφαλιστή και εταιρείας, μπαίνουν συχνά στη
μέση σε μια ήδη περίπλοκη σχέση.

Ο ασφαλιστής καλείται να “σώσει” την εικόνα του πρακτορείου προς την εταιρεία και την εικόνα της
ασφαλιστικής προς τον πελάτη.

Και στους δύο χρωστάει μια ισορροπία που δεν τον προστατεύει ιδιαίτερα.
Ο ασφαλιστής που πληρώνει από την τσέπη του για λάθη άλλων
Υπάρχουν στιγμές που ο επαγγελματίας ασφαλιστής

 πληρώνει από την τσέπη του για να μη χαθεί ο πελάτης,
 αποζημιώνει προσωρινά για λάθη τρίτων,
 “μπαλώνει” ζημιές που δεν προκάλεσε,
 προσφέρει προσωπική εργασία εκατοντάδων ωρών για να λυθεί κάτι που δεν ανήκει στις
δικές του ευθύνες.
Όχι από υποχρέωση.
Αλλά από επαγγελματισμό, ντροπή και σεβασμό στην προσπάθεια που έκανε για να κερδίσει κάθε
πελάτη.

Κάθε πελάτης είναι ένα χτισμένο λιθαράκι στο χαρτοφυλάκιο του.
Κανείς δεν θέλει να το δει να γκρεμίζεται επειδή κάποιος στην εταιρεία ή στο πρακτορείο “έκανε
λάθος”.
Οι ασφαλιστικές βλέπουν νούμερα. Ο ασφαλιστής βλέπει ανθρώπους.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες διαχειρίζονται εκατομμύρια πελάτες.
Γι’ αυτές, η προσοχή δίνεται στους μεγάλους αριθμούς:
στους μεγάλους παραγωγούς, στα χιλιάδες συμβόλαια, στα δίκτυα που αποδίδουν.
Δεν ενδιαφέρονται ή δεν προλαβαίνουν να ενδιαφερθούν για τα “γιατί” ενός μεμονωμένου πελάτη.

Ο ασφαλιστής, όμως, ζει αλλιώς:
Κάθε πελάτης έχει όνομα, ιστορία, σχέση.
Είναι αποτέλεσμα δουλειάς, προσωπικής επαφής, εμπιστοσύνης.
Όταν αυτή η σχέση απειλείται, χάνει πρώτα εκείνος.

Ο επαγγελματίας ασφαλιστής είναι πολύ περισσότερα απ’ όσα φαίνονται
Είναι:
 διαμεσολαβητής,
 σύμβουλος,
 ψυχολόγος,
 υπερασπιστής του πελάτη,
 διαπραγματευτής με την εταιρεία,
 διερμηνέας όρων και προσθηκών,
 εξισορροπιστής συμφερόντων,
 ο άνθρωπος που θα σηκώσει το τηλέφωνο ό,τι ώρα και να είναι.
Και κάνει όλα αυτά για να κρατήσει όρθια μια σχέση εμπιστοσύνης που συχνά απειλείται… από λάθη
που δεν είναι δικά του.
Συμπέρασμα: Ο ασφαλιστής αξίζει φωνή και δικαίωση
Το επάγγελμα του ασφαλιστή δεν είναι απλώς πωλήσεις.
Δεν είναι γραφείο, υπολογιστής και στόχοι.
Είναι μάχη ανάμεσα σε δύο κόσμους: τον κόσμο του πελάτη και τον κόσμο της εταιρείας.
Μια μάχη που ο ασφαλιστής δίνει μόνος του καθημερινά, με επαγγελματισμό, ηθική και επιμονή.
Και παρότι τα “σπασμένα” δεν είναι δικά του, εκείνος είναι αυτός που τα μαζεύει ξανά και ξανά.

Τελικό μήνυμα

Ο ασφαλιστής χρειάζεται:
 σεβασμό,
 εργαλεία,
 υποστήριξη,
 καθαρές διαδικασίες,
 συνεργάτες που τον βλέπουν ως ισότιμο επαγγελματία.
Γιατί όταν ο ασφαλιστής ενδυναμώνεται, όλη η αλυσίδα της ιδιωτικής ασφάλισης δουλεύει καλύτερα
για τον πελάτη.

Βίκυ Αργύρη
Σύμβουλος Ασφαλίσεων & Επενδυτικών Έργων