Ας το διαβάσουν όλοι οι επαγγελματίες ,γιατί όλοι εμείς έχουμε υποφέρει πολλά από αυτές.

με τη συμπεριφορά τους , ειδικά όταν σε βρουν στη ανάγκη .

Όταν αυτές βρέθηκαν στην ανάγκη όλοι εμείς θέλοντας και μη μας υποχρέωσαν και μας χρέωσαν για να σωθούν …

Μπορεί να έχουν περάσει 10 χρόνια αλλά πρέπει να θυμόμαστε και να μη ξεχνιώμαστε .

Όλοι οι επαγγελματίες γνωρίζουμε πολύ καλά πως λειτουργούν όταν πρέπει να πάρουμε ένα δάνειο , μικρό ή μεγάλο , ένα μπλοκ επιταγής , ένα άνοιγμα λογαριασμού  και τόσα άλλα .

Το χθες και το σήμερα .

Μπορεί τα τελευταία χρόνια να έχουν εκσυγχρονιστεί , αλλά αυτός ο εκσυγχρονισμός έγινε για να εξυπηρετήσει πρώτα τα δικά τους συμφέροντα και μετά όλα τα άλλα…

Έκλεισαν χιλιάδες καταστήματα και απολύθηκαν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι , μηδενίστηκε η χρηματιστηριακή τους αξία και χιλιάδες επενδυτές έχασαν περιουσίες στο χρηματιστήριο ( πολλοί θα πουν ήταν τολμηροί και ανέλαβαν ρίσκο ] , είδαμε και τους δεκάδες χιλιάδες συντηρητικούς που οι τραπεζίτες συμβούλεψαν να τοποθετήσουν τα χρήματα σε κρατικά ομόλογα .

Είδαμε νοικοκύρηδες που θέλησαν να πάρουν ένα σπιτάκι να στεγάσουν την οικογένειά τους , με ποιο τρόπο δόθηκαν τα δάνεια και τώρα χάνουν τα σπίτια τους .

Θυμάστε  όταν έμπαινε κάποιος στη τράπεζα έπεφταν όλοι πάνω τους να του πουλήσουν μια κάρτα , ένα προσωπικό δάνειο για διακοπές , ένα δάνειο για να αλλάξει τα έπιπλα του σπιτιού του , ένα δάνειο να αλλάξει το αυτοκίνητό του , να σπουδάσει το παιδί του , να παντρέψει τη κόρη του ή το γιό του και να κάνει γλέντι να καλέσει το χωριό του και τα γύρω χωριά , να αλλάξει πλυντήριο , κλιματιστικό ,  μέχρι να κάνει ….μπότοξ

Έδιναν  νέα δάνεια για να ξεχρεώσεις τα παλιά και πάει λέγοντας

Θα θυμηθώ μια πελάτισσά μου  τη κυρά Δέσποινα Στ. ( Θεός  σχωρέστην) είχε έρθει στο γραφείο μου περίπου το 2005 να πληρώσει την ασφάλεια ζωής και μου λέει δεν έχω λεφτά κύριε Βασίλη , έχω πάρει τα προηγούμενα χρόνια από 1.000.000 από 7 τράπεζες και δε προλαβαίνω να πληρώνω , θα προσπαθήσω να πάω σε κάποια που δεν έχω πάρει να πάρω να το πληρώσω.

Επειδή μιλήσαμε για ασφάλειες πολλοί υπάλληλοι τραπεζών είχαν εντολές άνωθεν να πουλάνε και ασφάλειες , το πως και τι δεν είναι του παρόντος , θα γράψουμε άλλο άρθρο για τα ΄΄εγκλήματα ΄” που έκαναν σε αυτό το κλάδο

Τα γνωστά golden boys των τραπεζών με μισθούς 30 και 40 φορές πάνω από το μ.ο της αγοράς πρωτοστάτησαν σε αυτό το πάρτι με θύματα χιλιάδες ελληνικές οικογένειες .

Διαβάστε εδώ σχετικά

Μισθός 500.000 ευρώ στα «Golden Boys» των τραπεζών!

Κανείς δε τιμωρήθηκε το αντίθετο μάλιστα .

Ας τα έχουμε όλα αυτά υπόψιν μας ιδιαίτερα εμείς οι επαγγελματίες

“Επειδή η επαφή με τις ΤΡΑΠΕΖΕΣ σε φυσικό επίπεδο γίνεται όλο και πιο δύσκολη ας ανάψουμε λίγο τα αίματα.

Πρώτα τον έβαλα να κάτσει σε μια καρέκλα για 30 λεπτά.

Όταν ευκαίρησα, τον ρώτησα τι θέλει και απάντησε ότι θέλει μπιφτέκια για χάμπουργκερ.

Του είπα ότι τώρα πουλάμε μπιφτέκια για μπέργκερ μόνο τις Παρασκευές.

Εναλλακτικά παρήγγειλε λουκάνικο αλλά του είπα ότι λουκάνικα πουλάμε από 8:30 εως 10:00 μόνο Τρίτη και Πέμπτη.

Είδε και αποείδε, παρήγγειλε ένα κοτόπουλο κομμένο στα τέσσερα.

Του έδωσα το κοτόπουλο, τα μαχαίρια και το ψαλίδι και του είπα να το κόψει μόνος του.

Όπως το περίμενα, απάντησε ότι δεν ήξερε πώς να το κάνει και ότι δεν ήταν δικιά του δουλειά.

Με κοίταξε αποσβολωμένος και μου ζήτησε να σοβαρευτώ και να κάτσουμε να μιλήσουμε λογικά.

Του είπα ότι αν δεν ζητούσε ραντεβού, θα ήταν εντελώς αδύνατο να μου μιλήσει.

Τελικά πήρε το κοτόπουλο, το οποίο του ετοίμασα αλλά του εξήγησα ότι πέραν του κόστους, πρόσθεσα και τα τέλη συντήρησης του εξοπλισμού για το κόψιμο του κοτόπουλου.

Μου ψέλλισε ένα κοσμητικό επίθετο και έφυγε μουρμουρίζοντας αλλά μετά από λίγο το ξανασκέφτηκε και επέστρεψε να πάρει το κοτόπουλο γιατί ήταν αργά να πάει αλλού και θα έμενε νηστικός.

Η ιστοριούλα μας είναι φανταστική αλλά φαντάζεστε να υπήρχε αυτό το φέρσιμο σε ένα κρεοπωλείο που ψωνίζατε για χρόνια και ξαφνικά  να σας έθεταν αυτούς τους όρους;

Λοιπόν έτσι ακριβώς μας φέρονται οι τράπεζες.

Εκτός από το να τους εμπιστευόμαστε τα λεφτά μας με τα οποία δουλεύουν, όταν αποτυγχάνουν, πρέπει να τις βοηθήσουμε να επανακάμψουν και πάλι με τα δικά μας λεφτά.

Μας παρέχουν όλο και λιγότερες υπηρεσίες με εξυπηρέτηση από υπαλλήλους στα καταστήματα, αναγκάζοντάς μας να κάνουμε εμείς την δουλειά τους, ενώ πληρώνουμε και προμήθεια σε κάθε συναλλαγή με το ποσό αυθαίρετα και μονομερώς επιβεβλημένο.