Υπερβολικές αυξήσεις, υποκρισία και πολυτέλεια: Ποιος τελικά πληρώνει;

Η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος (ΕΑΕΕ) παρουσίασε πρόσφατα, ούτε λίγο ούτε
πολύ, τους διαμεσολαβητές ως υπεύθυνους για τις υπερβολικές αυξήσεις στα ασφάλιστρα,
εστιάζοντας στις προμήθειες τους, οι οποίες φτάνουν το 28%.

Με μια εντυπωσιακή
ευκολία, οι ασφαλιστικές εταιρίες έσπευσαν να ”ενοχοποιήσουν” τους ανθρώπους που
αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του κλάδου, ξεχνώντας βολικά να κοιτάξουν στον καθρέφτη.

Μήπως θα μπορούσαν να μας ενημερώσουν για τους μισθούς και τα bonus που
λαμβάνουν τα υψηλόβαθμα στελέχη τους; Ή μήπως για τα πολυτελή αυτοκίνητα που
οδηγούν και τα ταξίδια που κάνουν σε θέσεις business class; Γιατί δεν μας δείχνουν έναν
διαμεσολαβητή που βγάζει ετησίως όσα ένας διευθυντής πολυεθνικής ασφαλιστικής
εταιρίας;

Η πραγματικότητα πίσω από τους αριθμούς
Οι διαμεσολαβητές δεν είναι οι ”χρυσοί ένοχοι”που παρουσιάζονται. Αντίθετα, οι
περισσότεροι αγωνίζονται καθημερινά να εξυπηρετήσουν πελάτες, να καλύψουν
λειτουργικά κόστη (γραφεία, εξοπλισμό, προώθηση) και να ανταπεξέλθουν στις συνεχείς
απαιτήσεις και αλλαγές της αγοράς.

Οι προμήθειές τους δεν είναι ”καθαρό κέρδος” – είναι
το μεροκάματό τους.

Από την άλλη, οι διοικήσεις των ασφαλιστικών εταιριών λειτουργούν σε έναν κόσμο
όπου η λέξη ”οικονομία ” είναι άγνωστη. Τα υπέρογκα μισθολόγια, τα γενναιόδωρα bonus
και τα εταιρικά προνόμια αποτελούν καθημερινότητα. Πώς να πιστέψει ο μέσος πολίτης
ότι το πρόβλημα βρίσκεται στις προμήθειες των διαμεσολαβητών και όχι στη δομή των
ίδιων των εταιριών;

Ο διαχείριση πόρων
Η ΕΑΕΕ επικαλείται διαφάνεια και ανάγκη για μείωση κόστους. Πολύ ωραία. Τότε, γιατί
δεν δημοσιοποιεί τα συνολικά κόστη λειτουργίας των εταιριών-μελών της;

Γιατί δεν μας λέει πόσο κοστίζουν οι μισθοί των στελεχών και τα πολυτελή προνόμια που
απολαμβάνουν; Γιατί δεν ξεκινούν τη ”δίαιτα” από τα δικά τους γραφεία πριν στραφούν
στους διαμεσολαβητές;

Η αλήθεια πίσω από τις αυξήσεις
Η αύξηση των ασφαλίστρων δεν οφείλεται στις προμήθειες. Είναι αποτέλεσμα μιας σειράς
παραγόντων, όπως:

 Η ανάγκη των εταιριών να διατηρήσουν τα κέρδη τους σε υψηλά επίπεδα, παρά τις
οικονομικές πιέσεις.

 Η κακή διαχείριση πόρων και επενδύσεων.

 Η αύξηση των λειτουργικών εξόδων που οι ίδιες οι εταιρίες δημιουργούν με τις
πολιτικές τους.

Ας μιλήσουμε για ευθύνες

Πριν λοιπόν οι ασφαλιστικές εταιρίες σπεύσουν να στοχοποιήσουν τους διαμεσολαβητές,
ας αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες. Ας σταματήσουν να ζουν σε έναν κόσμο πολυτέλειας
και ας δουν την πραγματικότητα που βιώνει ο μέσος επαγγελματίας του κλάδου.

 

Η διαφάνεια δεν είναι μονόδρομος, και σίγουρα δεν είναι ένα εργαλείο χειραγώγησης της
κοινής γνώμης.

Μέχρι τότε, το μόνο που θα καταφέρνουν είναι να προκαλούν τη λογική μας – και την
υπομονή μας.

Αλέξανδρος Βοργίας