Η συνεργασία στο σπίτι είναι το κλειδί για την αρμονία

Ένας φίλος ήρθε σπίτι για καφέ και, καθώς συζητούσαμε, του είπα κάποια στιγμή: “Πάω να πλύνω τα πιάτα και θα επιστρέψω.” Εκείνος με κοίταξε σαν να του είχα μόλις ανακοινώσει πως θα κατασκευάσω έναν διαστημικό πύραυλο. Αμήχανα, αλλά με θαυμασμό, μου είπε: “Χαίρομαι που βοηθάς τη γυναίκα σου. Εγώ δεν βοηθάω, γιατί όταν το κάνω, δεν με συγχαίρει. Την περασμένη εβδομάδα σφουγγάρισα το πάτωμα και δεν μου είπε ούτε ένα ευχαριστώ.”

Αφού γύρισα να καθίσω ξανά μαζί του, του εξήγησα πως δεν “βοηθάω” τη σύζυγό μου. Η γυναίκα μου δεν χρειάζεται “βοήθεια” — χρειάζεται έναν συνεργάτη. Είμαι συνεργάτης στο σπίτι, όχι βοηθός που απλώς προσφέρει μια χείρα βοηθείας στις δουλειές. Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου να καθαρίσει το σπίτι· ζω κι εγώ εδώ, κι έτσι έχω κι εγώ ευθύνη να το κρατάω καθαρό. Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου στο μαγείρεμα· θέλω κι εγώ να φάω, επομένως είναι και δική μου δουλειά να συμμετέχω. Δεν βοηθάω στα πιάτα· χρησιμοποίησα κι εγώ αυτά τα πιάτα, οπότε πρέπει να τα πλύνω. Δεν βοηθάω με τα παιδιά· είναι και δικά μου παιδιά, άρα είναι και δική μου δουλειά να τα φροντίζω. Δεν βοηθάω στο πλύσιμο, το άπλωμα ή το δίπλωμα των ρούχων· τα ρούχα είναι και δικά μου και των παιδιών μου.

Δεν είμαι κάποιος που “βοηθάει” στο σπίτι — είμαι μέρος του σπιτιού, ένας ισότιμος συνεργάτης. Και όσον αφορά τον έπαινο, ρώτησα τον φίλο μου πότε ήταν η τελευταία φορά που ευχαρίστησε τη γυναίκα του επειδή καθάρισε το σπίτι, έπλυνε τα ρούχα, άλλαξε τα σεντόνια, έκανε μπάνιο τα παιδιά ή μαγείρεψε. Και όταν λέω ευχαρίστησε, εννοώ έναν πραγματικό έπαινο όπως: “Ουάου, αγάπη μου, είσαι καταπληκτική!” (για τον καθαρισμό/πλύσιμο/μαγείρεμα/σιδέρωμα/κτλ.).

Του φάνηκε παράλογο αυτό; Ίσως επειδή έχει μάθει ότι όλα αυτά είναι “δουλειές της γυναίκας” και ότι δεν χρειάζεται να συμμετέχει. Και όταν, για μια φορά στη ζωή του, καθάρισε το πάτωμα, περίμενε τουλάχιστον ένα βραβείο αριστείας με χειροκροτήματα. Αλλά γιατί; Μήπως επειδή η κοινωνία μας, με την κουλτούρα του macho, του έχει μάθει πως όλα αυτά είναι δική της ευθύνη;

ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/spitisinaisthimaton

Ίσως ήρθε η ώρα να την επαινέσεις όπως θα ήθελες να επαινεθείς και εσύ, με την ίδια θέρμη και τον ίδιο ενθουσιασμό. Δείξε ότι είσαι πραγματικός σύντροφος και όχι επισκέπτης που απλώς έρχεται για να φάει, να κοιμηθεί και να καλύψει τις ανάγκες του. Νιώσε το σπίτι σου δικό σου, γιατί είναι.

Η πραγματική αλλαγή στην κοινωνία μας ξεκινά από τα σπίτια μας. Ας διδάξουμε στα παιδιά μας το αληθινό νόημα της συντροφικότητας.